AÖF DERS NOTLARINA HOŞ GELDİN!

Ders notlarına erişmek için lütfen ücretsiz kayıt olunuz.

Ücretsiz Kayıt ol!

VİZE-FİNAL Ekoloji ve Çevre Bilgisi Vize-Final Ders Notu

Administrator
Yönetici
Mesajlar
255
Tepkime puanı
24
Puanları
18
Ekoloji ve Çevre Bilgisi Vize-Final Ders Notu
  • Yarovizasyon: Serin ve soğuk yerlerde yetişen kışlık bitkilerin çiçeklenme aşamasına geçebilmek için gelişmelerin ilk devrelerinde belirli bir süre yüksek, belirli süre düşük sıcaklık istemelerine denir.
  • Ekoloji sınıflandırma türleri: Bitki, İnsan ve Hayvan ekolojisi
  • Komminitelerin birbiri arasından ilişkili oldukları geçiş bölgelerine: Ekoton denir.
  • Akuatik organizmalar: suya ihtiyaç duydukları yaşam alanlarına göre sürekli su içinde yaşayan ve hidrofil olarak da isimlendirilen bitki türlerine denir.
  • Nitrifikasyon: Azot döngüsünde amanyağınnitritenitritlerinde nitratlara çevrilmesi işlemine denir.
  • Sıcaklık iklim elemanlarındandır.
  • Sebeplerine göre erozyon sınıflandırmaları: Rüzgarerezyonu, buzul erozyonu, çığ ve su erozyonu
  • Kohezyon: Benzer özellik gösteren maddelerin birbirini çekmesine denir.
  • Homeostatis: canlı vücudunda gerçekleşen her türlü değişikliğe karşı var olan dengenin korunmaya çalışılması.
  • Sürekli solma noktası: Toprakta doymuş halde bulunan suyun evaporosyanla toprak yüzünden kaybolması ve bitkinin topraktan suyu alamaz hale gelmesi durumu.
  • Bitki örtüsü: Belirli bir yerde yaşayan farklı bitki türlerinden oluşan birbiriyle ve çevresel faktörlerle sürekli ilişki içerisinde bulunan topluluk.
  • Doğal çayırlar: orman, yayla, biçenekler, dağ çayırları
  • Ölü organik maddeler: Humus
  • Bir likeni oluşturan yapı veya gövdenin tamamına: Tallus
  • Bitki alan merkezi: Bitkilerin ilk olarak ortaya çıktıkları ve evrimlerini ilk olarak tamamladıkları yer.

  • Mutualizm: Birbirine karşılıklı olarak yarar sağlayan iki canlının bir arada yaşamasına denir.
  • Çalışan organizmalara göre yapılan ekolojik sınıflandırmalar: Mikrobiyal, Bitki, İnsan ve Hayvan Ekolojisi.
  • Hidrojikdöngü:yeryüzünü kaplayan su tabakasının sıcaklık ve nemlilik faktörü ile buharlaşması sonucu suyun tekrar yeryüzüne dönmesi olayına denir.
  • Hava sıcaklığının günün değişik saatlerine göre değişiklik göstermesi: Termoperiyot denir.
  • Fotoperiyodzm: Bitkilerin ışık ve karanlık uzunluğuna göre büyüme ve gelişme gibi fizyolojik olaylarında verdikleri tepkiye denir.
  • Süksesyonda gerçekleşen basamaklar: Nudasyon, yerleşme, göç, kararlılık.
  • Toprak havasında oksijenin azalması ve karbondioksit miktarının artması sonucu bitkide gerçekleşen olay: Bitkinin yaprak gibi kök üstü yüzeylerin ve sayılarının azalması durumudur.
  • Mera amenajmanı: Zarar vermeden en fazla hayvansal ürünü elde etme amaçlı otlatmaya denir.


  • Göl ekosistemi zonları: Littoral, Sublitoral, Derin zon
  • Öfatikzon: Tuzlu sulardak 50m derinliğe kadar olan ışıklı tabaka.
  • Fotoperiyodizm: Organizmaların gelişimi tamamlayabilmeleri için gün uzunluğuna tabi oluşunu ifade eden kavram.
  • Nekton: Gölün su kütlesinde aktif olarak yer değiştirebilen organizmalara denir.
  • Kurak ve yarı kurak bölgelerde toprak tuzluluğu daha fazladır.
  • Tekstür: Toprağın değişmeyen özelliklerini içeren bölüm.
  • Bağıl nem: nemli havadaki su buharı kismi basıncının, havayı aynı sıcaklıkta nem bakımından doygun duruma getiren buhar basıncına oranına denir.
  • Kurakçıl bitki örtüsü gelişimi: Çıplak kayadan başlayan bitki örtüsü gelişimine (süksesyona) denir.
  • Saprofitler: Mera ekosisteminde verimliliğin sürdürülmesinde vazgeçilmez öneme sahip olan canlılar.
  • Akdeniz sahil iklimi: pamuk, yerfıstığı, muz ve turunçgil


  • Populasyon ekolojisi: Aynı türe ait bireylerin, oluşturduğu topluluğun yapısını, gelişimini ve değişimini inceleyen ekoloji koludur.
  • Tayga: İğne yapraklı ağıçlardan oluşan bitki örtüsü.
  • Diapoz: canlılarda düzenli olarak ve tekrarlanan şekilde ortaya çıkan olumsuz çevre koşullarında büyüme ve gelişmedeki gecikme durumu.
  • Birim alana düşen ışınların yoğunluğuna: Işık yoğunluğu
  • Soğuğa karşı en fazla duyarlı bitki organı : çiçek
  • Su alma hızı çoktan aza: kumlu-tınlı-killi
  • Doruk bitki örtüsü: Kendi kendini yenileme özelliğine sahiptirler ve enerji yönünden dengelidirler.
  • Mevsimsel sıcaklık değişiminin en düşük düzeyde olduğu bölge: Karadeniz.
  • Bitkilerde buharlaşma şeklinde gerçekleşen su kaybına: transpirasyon.
  • Fotosentetikotoroflar: güneş enerjisini kullanarak besin üreten canlılar
  • Engelmann deneyi: ışığın dalga boyu ve fotosentez hızı
  • Kloroplast: yeşil bitkilerde hücre içinde ışık emilimini
  • Kır boromu: karanlıkta daha iyi çimlenir.
  • Bitkisel üretim için en uygun topraklar: Orta veya tın bünyeli topraklar.
  • Güney ve batı bakılarının kış merası olarak isimlendirilmesi: Bitki örtüleri erken gelişmeye başladığı için.
  • Kurakçıl süksesyon: Liken-yosun- otsu- doruk- mera
  • Malçlama: Toprak yüzeyinin organik veya inorganik materyaller ile örtülmesi
 
Üst