AÖF DERS NOTLARINA HOŞ GELDİN!

Ders notlarına erişmek için lütfen ücretsiz kayıt olunuz.

Ücretsiz Kayıt ol!

VİZE Tarla Bitkileri 2 Vize Ders Notu

Administrator
Yönetici
Mesajlar
255
Tepkime puanı
24
Puanları
18
Tarla Bitkileri II


  • Kendi kendine döllenen bitkilerde iyi bir tohumluğun(değerleri yüksek sertifikalı) kullanımı verimde %20-30 artış sağlar.
  • Endüstri bitkileri içinde pamuğun ekim alanı payı %26’dır.
  • Azot, bitkilerin en çok kullandığı besin maddesidir.
  • Can suyu, fide ile yetiştirilen ürünlerde fide toprağa dikildikten sonra verilen sudur.
  • Kaliteli lif alınacak ketenlerde teknik sap kalınlığı 1-3 mm olmalıdır.
  • Lümen, pamuk liflerinin ortasındaki mikroskobik boşluktur.
  • Çin ve Hindistan, dünyada en çok pamuk üreten ülkedir.
  • Pamuk liflerindeki selülozun oranı, %82-96’dır.
  • Almanya, dünyada dekar başına patates veriminin en yüksek olduğu ülkedir.
  • Patateste stolonların ortalama uzunluğu, 5-20 cm’dir.
  • Türkiye’de yer elmasının en fazla yetiştirildiği il, Ankara’dır.
  • Batat, tatlı patates bitkisi Convolvulaceae familyasındandır.
  • Kantaron ilaç bitkisi kullanıldığında ateşi düşürür, iştah açar.
  • Phytin, verem hastalarının tedavisinde kullanılan ve tütünden elde edilen bir ilaçtır.
  • Kalite tütünlerinde dekara 13-15 bin adet tütün dikilir.
  • Ayçiçeği küspesi %35 oranında protein içerir.
  • Compositeae, ayçiçeğinin ait olduğu familyadır.
  • Ginofor, yerfıstığında döllenmiş yumurtayı toprağa ileten ve toprak içinde yerfıstığı meyvelerini oluşturan organdır.
  • Susamın yıllık sıcaklık isteği, 6000°C’dir.
  • Yonca, endüstri bitkilerinden biri değildir.
  • Tütün, Pamuk, Soya ve Patates, endüstri bitkileridir.
  • Tarla çıkışı, çimlendikten sonra toprağın derinliklerine doğru kökçük vererek toprak yüzüne sağlıklı filizlerin ulaşması durumudur.
  • Yerfıstığı, yağ bitkisidir.
  • Alkoloid, bitkilerin bünyesinde oluşan uyarıcı ve çoğu kez ilaç olarak kullanılan zehirli maddedir.
  • Keten yağına ticarette bezir yağı denir.
  • Lif amaçlı kenevir ekiminde dekara 5-6 kg tohum atılır.
  • Lif, kenevirin saplarından elde edilir.
  • Kenevir, uyuşturucu olarak kullanılan esrar bitkisinden elde edilir.
  • Sakkaroz, şeker pancarının içerdiği şekerdir.
  • Patates, M.Ö. 400 yılında kültüre alınmıştır.
  • Şeker pancarı için en uygun pH değeri, 7,2’dir
  • Solanin, patateste özellikle yabani türlerin kabuğunda bulunan zehirli maddedir.
  • Fitoterapi, bitkilere yapılan tedavidir.
  • Ceviz ağacı, genç tomurcuklardan saç dökülmesi ve kepeğe karşı merhem şeklinde preparatlar yapılan ilaç bitkisidir.
  • Şerbetçi otu, bira içkisine aroma veren bitkidir.
  • Kolza tohumlarındaki yağ oranı, %44-52’dir.
  • Kolza, biyodizel kaynağı olarak en fazla kullanılan yağ bitkisidir.
  • Soya tohumlarının hektolitre ağırlığı 65-75 kg’dır.
  • İyi bir tarla toprağının bileşiminde organik madde oranı %5’tir.
  • Susam, nişasta ve şeker bitkileri arasında yer almaz.
  • Patates, Batat, Yer elması ve Kassava, nişasta ve şeker bitkileridir.
  • Tav, işlenecek topraklardaki bulunması gereken sıcaklık, nem ve hava derecelerinin yeterlilik halidir.
  • Pamuk, tohumlarından lif elde edilen bir bitkidir.
  • Pamuk tohumlarındaki yağ oranı %17-24’tür.
  • Dünyada üretilen şekerin %24’ü şeker pancarından üretilmektedir.
  • Ratoon, köklendirilmiş kamış fideleridir.
  • Patates yumrularının çimlenme sıcaklığı, 8°C’dir.
  • Haşhaş, en önemli ilaç bitkisidir.
  • Taşlık, tütünün düşük verimli ama kaliteli ürün yetiştirilen arazi türlerinden biri değildir.
  • Karabiber, kırmızı biber ve zencefil, kokulu-acılar baharat grubu içerisindedirler.
  • Fermantasyon, tütün yapraklarının içilebilecek hale gelmesi için geçirdiği olaydır.
  • Soya yağı, dünyada en fazla üretilen yağdır.
  • Kenevir, yağ bitkileri arasında değildir.
  • Ayçiçeği, Kolza, Haşhaş ve Aspir, yağ bitkileridir.
  • Soya tohumlarındaki protein oranı, %40’tır.
  • Patatesin ortalama yumru ağırlığı, 40-120gram’dır.
  • Cannabissativa, kenevir bitkisinin Latince tür adıdır.
  • Glomerul, şeker pancarındaki tohum torağına verilen addır.
  • Otsu bitkiler, bir yılda olgunlaşan ve tohum bağlayan kısa ömürlü bitkilerdir.
  • Lif ve kauçuk bitkileri ve Yağ bitkileri, endüstri bitkilerinin sınıflandırılmasında yer alır.
  • Nemli bitkiler ve Boya bitkileri, endüstri bitkilerinin sınıflandırılmasında yer almaz.
  • Manila, yapraklarından lif elde edilen bir bitkidir.
  • Türkiye’de ekim alanları içinde endüstri bitkilerinin oranı, %11’dir.
  • Yağlı tohumlar, depolanması ve muhafazasında diğerlerine göre daha fazla dikkat edilmesi gereken bitki grubudur.
  • Büyüme döneminde şeker pancarının toplam yağış ve sıcaklık isteği, 600-700 mm ve 2500-2900 °C’dir.
  • Dormansi, herhangi bir tohumluk olacak vegetatif veya generatif materyalin dinlenme veya uyku dönemidir.
  • Sesamol, susam bitkisinin yağının bozulmasını önleyen maddedir.
  • Şerbetçi otunun kromozom sayısı, n=10’dur.
  • Yetişkin bir insanın günlük olarak alması gereken yağ ihtiyacı, 75gram’dır.
  • Soğan, sarımsak ve hardal gibi bitkiler, Acılar baharat grubu içerisindedir.
  • Yerfıstığı tohumlarındaki yağ oranı, %47-55’tir.
  • Kolza, biyodizel kaynağı olarak en fazla kullanılan yağ bitkisidir.
  • Ege Bölgesi, Türkiye’de en fazla tütün yetiştirilen ve üretilen bölgedir.
  • Tütünde tavlamanın tanımı, kurutulmuş tütün yapraklarının işlenebilmesi için nemlendirilmesi işlemidir.
  • Glikoz, fotosentezde üretilen ve ilk net üretim maddesi olarak ortama bırakılan şeker molekülüdür.
  • Şeker pancarı hasadından sonra kantara teslim edilirken düşülecek en az fire oranı %5’tir.
  • Nevşehir, Türkiye’de birim alanda patates veriminin en yüksek olduğu ildir.
  • İane pamuğu, ücretsiz olarak dağıtılan pamuk tohumluğudur.
  • Keten bitkisinden daha kaliteli lif elde etmek için Yeşil olum devresinde hasadı yapılmalıdır.
  • Unum sp.keten bitkisinin Latince cins adıdır.
  • Fosfor, bitkilerin beslenmesi ve gübrelenmesinde en fazla kullanılan temel makro besin maddelerindendir.
  • Sakkaroz, şeker pancarı olarak bilinen disakkarittir.
  • Biranın etkili maddesi olan ve biraya aroma veren Lupilin(alfa asit) Şerbetçi otundan elde edilir.
  • Erkenci ayçiçeği çeşitlerinin vegetasyon süresi, 70-110 gündür.
  • Susam bitkisinin kromozom sayısı, n=13’tür.
  • Aspir yetiştirilecek toprakların optimumpH aralığı, 5-8 olmalıdır.
  • Kıt’a, tütüncülükte tütün yaprak ayasına verilen addır.
  • Herba şeklinde kullanma, ilaç bitkilerinin halk hekimliğinde ve sağlığında doğrudan doğruya ham olarak kullanılmasıdır.
  • Yonca ve Buğday, endüstri bitkileri arasında değillerdir.
  • Fosfor ve Azot, bitkilerin beslenmesi ve gübrelenmesinde en fazla kullanılan temel makro besin maddeleridir.
  • Ayçiçeği(Heliaritusannuus L.) bitkisinin kromozom sayısı, 2n=34’tür.
  • Bir pamuk bitkisinde çeşide ve yetiştirme şartlarına göre 6-18 adet meyve dalı oluşur.
  • İlk şeker fabrikası, Uşak'ta kurulmuştur.
  • Şeker pancarında kök gövdesinin %15-25’i gövdedir.
  • Pancarda çiçeklenme 4-6 hafta devam eder.
  • Şeyhül İslam Muhammed Bahai Efendi, tütünün haram olmadığı hakkındaki fetvayı veren kişidir.
  • Dünyadaki tütün üretimi, 6,3 milyon ton’dur.
  • Kalite tütünlerinde nikotin oranı, %1-2’dir.
  • Haşhaşın kromozom sayısı, n=11’dir.
  • Sıcak mevsim yem bitkilerinin büyümeleri için günlük ortalama sıcaklık, 10-12°C’dir.
  • Aktaşyoncası, iki yıllık yaşam süresine sahip yem bitkilerinden biridir.
  • Yoncanın ekim derinliği, 2,0-2,5 cm olmalıdır.
  • Korunga, ideal bir mera bitkisidir.
  • Sudanotu, çok yıllık buğdaygil yem bitkilerinden biri değildir.
  • Mavi ayrık, Domuz ayrığı, Çayır kelpkuyruğu ve Çayır salkımotu, çok yıllık buğdaygil yem bitkilerindendir.
  • Olgunlaşan mısır silajı en fazla 2 yıla kadar bekletilebilir.
  • Bir hayvan işletmesinde toplam girdilerin %65-70’i yem giderleridir.
  • Buğdaygil karışımı çayır, yapay çayırlar sınıfına girer.
  • Yaş çayır, Kuru çayır, Yayla çayırı ve Dağ çayırı, yapay çayırlar sınıfına girmez.
  • Mera yönetimi açısından yağışlı bölgelerde ve sulanan meralarda üretilen yemin en fazla %80’i hayvanlara yedirilebilir.
  • Tohumla üreme, çayır ve mera bitkilerinde en avantajlı üreme şeklidir.
  • Yem bezelyesi, yeşil gübre bitkisidir.
  • Arpa, Buğday, Kenevir ve Aspir, yeşil gübre bitkisi değildir.
  • Koyun, merada yabancı otlarla bir biyolojik savaş yöntemi olarak da kullanılmaktadır.
  • Çayır salkımotu, rizomlu ve kısa boylu olduğu için hem meralarda hem de spor alanlarında yararlanılan bir bitkidir.
  • Tohum amacıyla korunga bitkisi en uygun Alt meyveler koyu kahverengine dönüşünce hasat edilmelidir.
  • Temizleme biçmesi, otlatma mevsiminin hemen sonunda bazı otlanmayan bölümlerin biçilmesi işlemidir.
  • Doğal tohumlama, bir bitki örtüsünde bulunan türlerin olgunlaştıkları tohumlarını dökerek uygun şartlarda çimlenmesi ve yeni bitki kuşağını oluşturması yoluyla mera ıslahıdır.
  • Mera bozulması, mera vejetasyonundaki iyi cins bitkilerin kaybolarak yerlerini değersiz bitkilerin almasıdır.
  • Biçenek, her yıl ilkbaharda belirli süre otlatıldıktan sonra yeniden gelişen bitkilerin biçilerek değerlendirildiği doğal çayırlardır.
  • Üniform otlatma, mera bozulmasının nedenlerinden biri değildir.
  • Erken otlatma, Yakma, Kontrolsüz otlatma ve Düzensiz otlatma, mera bozulmasının nedenlerindendir.
  • Çiçeklenme dönemi başlangıcı, otlak ayrığının en fazla lezzetli, besleyici ve verimli olduğu evredir.
  • Otlak ayrığı, kısa ömürlü değildir.
  • Koyunlar, merada baklagilleri de içeren geniş yapraklı otları en çok tercih eden hayvan cinsidir.
  • Fiğlerin ortak özelliği, tek yıllık olmalarıdır.
  • Güney ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi, Türkiye’de otlatma mevsimi 210 günle olan en uzun tarımsal bölgedir.
  • Ekim nöbeti meraları, doğal mera gruplarından biri değildir.
  • Orman altı meraları, Çalılık meralar, Yaylalar ve Kıraç meraları, doğal mera gruplarıdır.
  • Kılçıksız brom bitkisi, rizomlu bir bitkidir.
  • Çayır kelpkuyruğu bitkisi, Soğuk ve nemli bölgelerin bitkisidir.
  • Yonca, en fazla kuru ot verimine sahip yem bitkisidir.
  • Sudanotu ve Soya fasulyesi, sıcak mevsim yem bitkileridir.
  • Burçak ve Fiğ, sıcak mevsim yem bitkileri değillerdir.
  • Yumrulu kanyaş, çok yıllık yem bitkilerindendir.
  • Soya fasulyesi, Yem bezelyesi, Kocadan ve Sudanotu, çok yıllık yem bitkileri değillerdir.
  • Üniform otlatma, meranın her tarafındaki yemin aynı derecede otlanmasını sağlamak üzere otlayan hayvanların çeşitli yöntemlerle mera üzerine düzgün bir şekilde dağıtılması suretiyle yapılan otlatmadır.
  • Alp meraları, dağlık bölgelerde orman sınırının üstünde oluşan meralardır.
  • Zenep, tütün yaprak ayasını bitkinin gövdesine birleştiren sap kısmıdır.
  • Anız, tarlada yetiştirilen herhangi bir ürün yolunarak, biçilerek veya sökülerek kaldırıldıktan sonra geride kalan köklü bitki artıklarıdır.
  • Yeterli bitki boyuna eriştiklerinde, çayır ve mera bitkileri depo organlarındaki yedek besin maddelerini kullanamazlar.
  • Çayır üçgülü bitkisi, çok yıllık yem bitkisidir.
 
Üst