Finansal Tablolar
Bütün bir dönemin faaliyetlerini çeşitli yönleriyle özetleyerek ortaya koyar ve farklı kullanıcıların farklı kararları almasında önemli rol oynar

Denetim
Ekonomik faaliyetler ve olaylara ilişkin savlarla kabul edilmiş ölçütler arasındaki uygunluğun derecesini araştırmak ve sonuçlarını ilgili kullanıcılara iletmek amacıyla nesnel biçimde kanıt toplayan ve değerleyen sistematik bir süreçtir.

Denetçi
Ekonomik faaliyetler ve olaylara ilişkin savlara ait kanıtları toplayan kişilerdir.

Denetçinin görevleri
*Kanıtlarla kabul edilmiş ölçütleri karşılaştırarak bunlar arasındaki uygunluğun derecesini belirlemek
*Sonuçları ilgili kullanıcılara iletmek

Yeni TTK da denetimden geçmemiş finansal tablolar , düzenlenmemiş hükmündendir. Denetim Süreci tablosu

3 Farklı tür vardır.

1-) Finansal Tabloların Denetimi
Taraşara sunulmuş geniş içerikli bilgilerin bu tabloların düzenlenme ilkelerine ve amacına uygun olarak konmuş ölçütlere uyumlu olup olmadığı belirlenir.
Genel Kabul Görmüş Muhasebe İlkeleri ölçüt alınır.

2-) Uygunluk Denetimi Ölçüt
Bölümlerce uyulması gereken kurallardır.

Bölümlerin ölçütlere uyma ve uygulama derecesinin denetçi tarafından belirlenmesine de uygunluk denetimi denir. Daha çok işletme içine yönelik olarak gerçekleştirilir.

3-) Faaliyet Denetimi
Örgütsel faaliyetlerin sistematik bir biçimde incelenerek bu faaliyetler için kullanılan kaynakların etkinlik ve verimliliğine ilişkin sonuçların saptanmasıdır.





1-) Dış Denetçi (Bağımsız Denetçi)
Bir denetim şirketine bağlı veya kendi başına hizmet veren denetçilerdir.

2-) İç Denetçi İç denetim ;
Bir kurumun faaliyetlerini geliştirmek ve onlara değer katmak amacını güden bağımsız bir güvence ve danışmanlık faaliyetidir.

Özel işletmelerde ,devlet kuruluşlarında ve diğer kuruluşlarda o işletmenin çalışanı olarak iç denetim yapan denetçilere iç denetçi denir.

3-) Devlet Denetçileri
Kamu kurumlarına ait denetimi yapan ve devlet tarafından istihdam edilen kişilerdir.




İlk Meslek Yasalarının çıkarıldığı tarihler;

Türkiye – 1989
ABD - 1896
Almanya – 1886
İngiltere – 1870
Fransa – 1927
Hollanda – 1895
İsviçre – 1941
Yunanistan – 1950

TÜRKİYE
13 Haziran 1989 tarihinde Serbest Muhasebecilik ve Yeminli Mali Müşavirlik Yasası çıkarılmıştır.

Serbest Muhasebeci Mali Müşavir (SMMM)
Gerçek ve tüzel kişilere ait işletmelerin defterlerini tutar Kar-zarar tablosu ve beyanname hazırlar
Muhasebe sistemlerini kurar , geliştirir
Muhasebe ve finans ile ilgili konularda müşavirlik yapar

SMMM olabilmek için ;
Hukuk, iktisat , maliye , işletme , muhasebe , bankacılık , kamu yönetimi ve siyasal bilimler okumak 3 yıl staj yapmak
SMMM sınavını kazanmak gerekir.

Yeminli Mali Müşavir (YMM)
Defter tasdik yetkisine sahiptir.

YMM olabilmek için ;
En az 10 yıl SMMM olarak görev yapmak YMM sınavını kazanıp yemin etmek gerekir.

Kuruluşlar

Uluslar arası Denetim Komitesi (IAPC)
Uluslar arası Muhasebeciler Federasyon (IFAC)
Uluslar arası Denetim ve Güvence Standartları Kurulu (IAASB)

ABD
Amerikan Sertifikalı Serbest Muhasebeciler Birliği (AICPA) Denetim Standartları Uygulama Komitesi (ASEC)
Sermaye Piyasası Kurulu (SEC)
Halka Açık Şirketler Muhasebe Gözetim Kurulu (PCAOB)

İNGİLTERE
Denetim Uygulama Komitesi (APC)

TÜRKİYE
Türkiye SMMM ve YMM Odaları Birliği (TÜRMOB)

Ülkemizdeki denetleme kuruluşları

1-) Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu (BDDK)
2002 yılında bankacılık sektöründeki denetimleri yürütmek için kurulmuştur.

2-) Sermaye Piyasası Kurulu (SPK)
1996 yılında sermaye piyasasındaki denetimleri yürütmek için kurulmuştur.

3-) Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu ( EPDK)
2003 yılında enerji piyasasındaki denetimleri yürütmek için kurulmuştur.

4-) Türkiye Kamu Gözetimi ,Muhasebe ve Denetim Standartları Kurulu (TMSK)
2011 yılında kurulmuş olup Avrupa birliği direktişerine göre denetim standartlarının belirlenmesi , denetim kuruluşlarının yetkilendirilmesi , faaliyetlerinin denetlenmesi görevlerini üstlenir.




1947 Yılında Amerikan Sertifikalı Serbest Muhasebeciler Birliği (AICPA) tarafından oluşturulan standartlar dikkate alınmaktadır.

Denetim standartları

1-) Genel Standartlar
a-) Mesleki Eğitim ve Uzmanlık Standardı
Denetçinin yeterli teknik bilgiye ve deneyime sahip olması gereklidir.
b-) Bağımsızlık Standardı
Denetçinin bağımsız düşünmesi gereklidir.
c-) Mesleki Özen Standardı
Denetçi görevin gerektirdiği çabayı , titizliği göstermeli ve mesleki incelikleri uygulamayı ihmal etmemelidir.

2-) Çalışma Standartları a-) Planlama ve Gözetim
Denetçinin denetleme süreçlerinde ne ,ne zaman , nasıl , nerede ve kim tarafından gibi soruların yanıtlarını vererek denetimi planlaması gerekir.
b-) İç Kontrolün Anlaşılması
Denetçinin iç kontrolün güvenirlik derecesini belirlemek için iç kontrolün yapısını incelemesi gereklidir.
c-) Kanıt Toplama
Denetçiler , yönetimce finansal tablolarda ileri sürülen savları destekleyen kanıtları araştırmak ve bunları değerlendirmek zorundadırlar.

3-) Raporlama Standartları
a-) Genel Kabul Görmüş Muhasebe İlkelerine Uygunluk Standardı b-) Genel Kabul Görmüş Muhasebe İlkelerine Tutarlılık Standardı c-) Açıklama Standardı
d-) Görüş Bildirme Standardı





Türkiye`de ulusal denetim standartlarını saptamak, belirlemek ve yayımlamak için 20 Şubat 2003 tarihinde Türkiye Denetim Standartları Kurulu (TÜDESK) kurulmuştur.







Önemlilik ;
Bir hesap veya bir olgunun , finansal tablolara güvenen kullanıcıların kararlarını etkilemesidir.
Finansal tabloların içerdiği yanlış beyanlar finansal tablo kullanıcılarının kararlarını etkileyebilecek nitelikte ise söz konusu tablonun yanlış beyan edildiği kabul edilir.

Yanlış Beyan
Raporlanan bir finansal tablo kaleminin tutarı , sınışaması , sunulması ve açıklaması ile geçerli finansal raporlama çerçevesine uygun olması için gereken tutarı , sınışaması , sunulması ve açıklaması arasındaki farktır.

Yanlış beyanların oluş nedenleri;
1-) Bir finansal tablo unsurunun , hesabının veya kaleminin Genel Kabul Görmüş muhasebe ilkelerine göre olması gereken tutarı , sınışaması ve sunumu ile raporlanmış bir finansal tablo tutarı , sınışaması ve sunumu arasında fark olması.
2-) Bir finansal tablo unsurunun , hesabının veya kaleminin atlanması
3-) Finansal tablolarda yapılması gereken bir açıklamanın genel kabul görmüş muhasebe ilkelerine uygun olarak sunulmaması
4-) Genel kabul görmüş muhasebe ilkelerine göre açıklanması gereken bir bilginin atlanması

Hile ; Yanlış beyanlar eğer kasıtlı olarak yapılmışsa buna hile denir.
Hata ; Yanlış beyanlar kasıtsız olarak meydana gelmiş ise buna hata denir.

Önemliliğin rakamlarla ifade edilmesiyle denetçi denetim kapsamını daha iyi planlayabilir ve denetim testlerinin sonuçlarını daha iyi değerlendirebilir.




Denetimin aşamaları 1-) Planlama
2-) Denetim
3-) Denetimin Tamamlanması





Önemlilik Eşiği ( Planlanan Önemlilik)
Denetçi denetimin planlama aşamasında finansal tablolardaki yanlışlıklara ilişkin ilk belirlemesidir.

Denetçinin planlama aşamasındaki önemlilik yargısı aşağıdaki 3 madde için temel oluşturur. 1-)Risk değerlendirme yordamlarının yapısı , zamanlaması ve kapsamının belirlenmesi
2-) Yanıltıcı beyan riskinin belirlenmesi ve değerlendirilmesi
3-) İlave denetim yordamlarının yapısı , zamanlaması ve kapsamının belirlenmesi

Önemlilik Eşiğinin belirlenmesi
İlk önemlilik belirlemesi finansal tablo düzeyinde yapılır.(Bilanço ve gelir tablosu kullanılır.)
Toplam Hasılat , toplam varlıklar , brüt veya net kar , öz sermaye ,ve işletmenin cirosuna göre önemlilik yüzdeleri oluşturulur.

Denetçinin ilk önemlilik belirlemesinde kullandığı yöntemler 1-) Basit yöntem
Vergi öncesi karın %5 i Toplam varlıkların %0,5 i Öz Sermayenin %1 i
Toplam gelirin %0,5 i kullanılır.

2-) Aralık Yöntemi
20.000 TL den düşükse brüt karın %2-5 i
20.000 Tl - 1.000.000 Tl arasında brüt karın %1-2 si
TL - 100.000.000 Tl arasında brüt karın %0,5-1 i 100.000.000 Tl den büyükse brüt karın %0,5 i

3-) Karışık veya Ortalama Yöntemi
Denetçi beş yada altı tane finansal değişken kullanarak önemlilik tutarını belirler bu tutarların toplamını kullandığı değişken sayısına bölerek önemlilik tutarını belirler.

4-) Formül Yöntemi
1,84 x ( varlıklar veya gelirden büyük olanı ) 2/3 (üssü)

Örnek :






Basit Yönteme Göre Hesaplama

Aralık Yöntemine Göre Hesaplama
Brüt Kar 4.000.000 TL olduğu için Brüt Karın %0,5 ile %1 i alınacak Brüt Karın %0,5 i = 4.000.000 x 0,005 = 20.000 TL
Brüt Karın %1 i = 4.000.000 x 0,01 = 40.000 TL
Önemlilik aralığı 20.000 TL ile 40.000 TL arasında olacaktır.

Ortalama Yöntemine Göre Hesaplama



Formül Yöntemine Göre Hesaplama
1,84 x (Varlıklar veya gelirden büyük olanı) 2/3

Varlıklar : 3.000.000 Gelirler : 9.000.000 TL
1,84 x ( 9.000.000 ) 2/3 = 79.612 TL





Hesap Kalanı
Finansal tablolardaki her bir kalemi (kasa , stoklar , alacaklar gibi) ifade etmektedir.

İşlem Sınıfı
Müşteri işletmenin muhasebe sistemi tarafından kaydedilen her bir işlemidir. ( alış işlemleri , satış işlemleri gibi)

İlk önemlilik yargısının hesap kalanları ve işlem sınışarına dağıtılmasının amacı , her bir hesap kalanı ve işlem sınıfı için denetimin kapsamını planlamaktır.Denetçi çoğunlukla kanıtın tamlığını ve niteliğini ortaklaşa etkileyen testlerin yapısını ve zamanını başlangıçta belirler.Daha sonra kabul edilebilir yanlışlığa dayanarak kanıtın kapsamını belirler.

Örnek
Finansal Tablolar Düzeyinde belirlenen Önemlilik : 100.000 TL ve stoklar ve toplam varlıkların %10 u olsun. Denetçi stoklara atfettiği önemi %10 olan 10.000 TL yerine 50.000 TL olarak belirleyebilir.
Bilançodaki başka hesaplara da önemliliğin diğer yarısı olan 50.000 TL yi dağıtabilir.Bunların toplamı ilk belirlenen önemlilik tutarını da aşabilir.Bazı durumlarda tam tersi de olabilir.
Örneğin denetçi , arazi ve arsalar hesabına son denetimden beri hiç değişme göstermediği için hiç önemlilik dağıtmayabilir.

Not : Denetçinin tek bir hesap kalanı için belirlediği önemlilik tutarı , finansal tabloların geneli için belirlenen önemlilik tutarını aşamaz.Örneğin finansal tabloların geneli için belirlenen önemlilik tutarı 100.000 Tl ise alacaklar hesabı için önemlilik düzeyi 120.000 tL olarak belirlenemez.

Kabul edilebilir yanlış toplamının ilk önemlilik düzeyinin üstünde olması etkin bir denetimin yapılmasına yardımcı olur.
Kabul edilebilir yanlışlık tutarının belirlenen önemlilik tutarını aşmasına izin verilmemelidir.

Örneğin ;
Stok hesabının değeri 200.000 TL fazla gösterilirken Alacakların değeri 225.000 TL düşük gösterilmişse
Oluşan 25.000 TL lik hata ilk belirlenen önemlilikten (100.000 TL ) düşüktür.


Finansal tablolar farklı hesap kalanlarından oluşur ve her bir finansal tablo unsuru birbiri ile ilişkilidir. Örneğin ;
Vergi öncesi kar 15.000 TL dir.
Denetim sırasında 30.000 TL lik bir alış faturası mallar teslim alınmasına rağmen işleme alınmamıştır.

Önemlilik düzeyi 40.000 TL dir.
Eğer bu yanlışlık düzeltilirse işletme 15.000 TL karlı iken 15.000 TL zararda olacaktır. Önemsiz gibi gözüken bu tutar yapısı gereği önemli hale gelmiştir.

Denetçi finansal tablo kullanıcılarının ekonomik kararlarını etkileyebileceğini düşündüğü finansal tablo alanlarına performans önemliliği uygulamalıdır.

Performans önemliliği
Finansal tablolardaki düzeltilmemiş veya ortaya çıkarılmamış yanlışlıklar toplamının bir bütün olarak finansal tablo önemliliğini aşması olasılığını azaltmak için oluşturulur.




1-) Yargısal Yaklaşım
Denetçi hesap kalanları için önemliliği tamamen kişisel yargılarına göre oluşturur.

2-) Oran Yaklaşımı
Denetçi hesap kalanları düzeyinde önemliliği finansal tablo düzeyinde belirlenen ilk önemlilik tutarına dayanan bir alan içinde oluşturur.
Örneğin ; ilk önemlilik belirlemesinin 1/2 , 1/3 veya 1/6 sı olabilir.
Eğer risk düzeyi yüksekse tüm finansal tablo önemliliğin 1/6 sını kullanır.

3-) Düzeltme Kayıtlarının Sayısı
Denetçi hesap kalanları düzeyinde önemliliği son yılların denetiminde yapılan düzeltme kayıtlarının sayısına dayandırabilir.
Örneğin son yıllarda 5 adet düzeltme kaydı yapılmışsa kabul edilebilir yanlışlık tutarını önemlilik tutarının 1/5 i olarak belirleyebilir.

4-) Formül Yaklaşımı
Hesabın Önemliliği = Toplam önemlilik - Beklenen Hata x (Hesap Kalanı/Tüm hesap kalanlarının toplamı)





Denetçi başlangıçta finansal tablolar için belirlediği önemliliğin daha düşük bir değer olduğuna karar verip önemliliği revize edebilir.




Denetçi denetim sırasında belirlediği yanlışlıkları belirler ve yasal engel yoksa yönetime bildirerek düzeltilmesini talep eder.Eğer düzeltme yapılmamışsa bunun nedenini öğrenir ve finansal tabloların yanıltıcı beyan içerip içermediğini değerlendirirken dikkate alır.
Denetçi denetim yaparken 2 tür yanlışlıkla karşılaşır 1-) Bilinen yanlışlıklar
Denetçinin hesapla ilgili olarak belirlediği yanlışlıklardır.

2-) Olası yanlışlıklar
Denetçinin bir evrenden aldığı örneklemin test edilmesine dayanan tahmini yanlışlıklardır. (Örneklemdeki yanlışlıklar / toplam örneklem ) x Toplam kayıtlı evren değeri

Örneğin;
Toplam kayıtlı evren : Stoklar için 450.000 TL
Denetçinin seçtiği örneklem : stoklardan 50.000 TL lik kısım Bu örneklemde 3.500 TL lik yanlış veya hata bulmuş.
(3.500 / 50.000) x 450.000 TL = 31.500 TL olası yanlışlık olacaktır.

Denetçi tahmini örnekleme hatasını % 50 olarak kabul etmişse hesaplamalar aşağıdaki tablodaki gibi olacaktır.



Tablonun açıklaması
*Kasa ve bankaların tamamı incelendiği için kabul edilebilir yanlışlık sıfırdır.Denetimde 1.000 TL lik bir hata belirlenmiştir.

*Ticari alacaklar için örnekleme yapılmış ve incelenen 25.000 TL örneklemede 800 TL lik yanlış bulunmuş. Alacakların tümü için yanlışlık (800/25.000 )x250.000 = 8.000 TL
Örnekleme hatası 8.000 x 0,50 = 4.000 TL Toplam hata = 4.000 + 8.000 = 12.000 TL dir.

*Stoklar için örnekleme yapılmış 50.000 TL lik örneklemede 3.500 TL lik hata bulunmuş. Stokların tümü için yanlışlık ( 3.500/50.000 ) x 450.000 = 31.500 TL
Örnekleme hatası 31.500 x 0,50 = 15.750 TL
Toplam hata = 15.750 + 31.500 = 47.250 TL

*Maddi duran varlıklar için örnekleme yapılmış 30.000 TL lik örneklemede 600 TL yanlışlık bulunmuştur. Maddi duran varlıkların tümü için yanlışlık (600/30.000)x280.000 TL = 5.600 TL
Örnekleme hatası 5.600 x 0,50 = 2.800 TL
Toplam örnekleme hatası = 5.600 + 2.800 TL = 8.400 TL

*Sermaye ve dağıtılmamış karların tamamı incelenmiş ve hata bulunamamıştır.

Karşılaştırma tablosunda toplam yanlışlık öngörülen yanlışlıktan fazla çıkarsa finansal tablolar doğru kabul edilir. Örnekte toplam yanlışlık 86.650 TL , öngörülen yanlışlık ise 70.000 TL dir.Dolayısıyla finansal tablolar doğru kabul edilir.

Denetçi diğer olası hataların tahmini için ilk önemliliğin tutarını %45 olarak belirlemişse örneğe göre diğer hataların tutarı 70.000 x 0,45 = 31.500 TL olacaktır.
Karşılaştırılacak tutar 70.000 - 31.500 = 38.500 TL dir.

Maksimum olası yanlışlık = 86.650 + 38.500 = 125.150 TL dir.

Toplam hata olası hatalardan büyük ise ( 86.650 > 38.500 ) denetçi maksimum hatalar toplamını olası bir düzeye getirecek şekilde müşteriden yanlışlıkları düzeltmesini isteyebilir.



Denetim Riski
Finansal tablolar yanıltıcı şekilde sunulduğunda denetçinin uygun olmayan bir denetim görüşü oluşturma riskidir.
Yanıltıcı Beyan Riski
Bir işletme tarafından yayımlanan finansal tabloların önemli ölçüde yanlış veya yanıltıcı olabilme olasılığıdır.

Hiç bir zaman %100 denetim yapılamayacağından denetçiler için her zaman denetim riski söz konusudur.
Denetçinin denetim yaparken denetim riskini yönetmesi ve kabul edilebilir seviyede veya düşük düzeyde tutması gerekir.

Denetçi kendi görüşünden ne kadar emin olmak isterse kabul edilebilir risk seviyesini de o kadar düşük tutar. Kendi görüşünden %95 emin olmak istiyorsa kabul edilebilir denetim riskini %5 olarak belirleyecektir.




Denetim riski ile önemlilik arasında her zaman tersine bir ilişki vardır.Denetçi denetim yordamlarının yapısını zamanını ve kapsamını belirlerken denetim riski ve önemliliği birlikte değerlendirmelidir.




Denetim Riski = Yanıltıcı Beyan Riski x Bulma Riski Yanıltıcı Beyan Riski = Doğal Risk x Kontrol Riski
Denetim Riski = Doğal Risk x Kontrol Riski x Bulma Riski

1-) DOĞAL RİSK
İç kontrolün olmadığı varsayımı ile bir savın finansal tablolardaki yanıltıcı beyanlara duyarlılığıdır.

Doğal Riskte Dikkate Alınması Gerekenler
-Tahmin Gerekliliği
-Dışsal Faktörlere Duyarlılık
-İşletmenin içinde bulunduğu sektörün özellikleri

Gerçekleşmiş bir hesap tahminde dayalı bir hesaptan daha fazla risk taşır. Örneğin kira giderlerindeki risk garanti giderlerinden daha azdır.

Bir işletmenin kasası işletmedeki büyük makineye göre daha fazla hırsızlık riski taşır. Teknolojik gelişmelerde işletmeyi olumsuz yönde etkiler ve bu yüzden riski fazladır.

Denetçiler doğal riskler üzerinde bir kontrol sağlayamazlar , bu nedenle sadece onun önemini belirlemeye çalışırlar.

2-) KONTROL RİSKİ
İç kontrol sistemi tarafından zamanında engellenemeyen veya ortaya çıkarılamayan bir işlem sınıfı veya hesap kalanındaki yanlışlığın , diğer işlem sınışarındaki veya hesap kalanlarındaki yanlışlıklarla bir araya geldiğinde önemli olma riskidir.

Denetçiler doğal riskte olduğu gibi kontrol riskini de değiştiremezler.

Kontrol riskinin belirlenmesinde 2 adım vardır.
1-)Müşterinin iç kontrolü hakkında görüş oluşturmak 2-) İç kontrollerin etkinliğinin test edilmesi

Denetçi müşterinin kontrol politikalarının ve yordamlarının etkin olmadığına inanıyorsa ve bu nedenle sunulan finansal bilgiye güvenmiyorsa kontrol riskini %100 belirleyecektir.

3-) BULMA RİSKİ
Denetçinin yordamlarının finansal tablolardaki önemli yanlışlıkları ortaya çıkaramayacak olma riskidir. Bulma riski örnekleme yada örnekleme dışı belirsizliklerle ortaya çıkar.

Örnekleme hatası çoğunlukla denetçinin bir hesap kalanı veya işlem sınıfının %100 ünü inceleyememesi gerçeğidir.
Örnekleme dışı nedenler ise uygun olmayan denetim yordamlarının seçilmesini , denetim yordamlarının yanlış uygulanmasını kapsar.




Denetçi işletme yönetimi tarafından sunulan finansal bilgiye dayanarak finansal tablolar hakkında görüşünü ifade eder.Eğer iç kontrol sistemi etkin olarak çalışmaz ise (Kontrol Riski) finansal bilgi önemli yanlışlıklar içerebilir.Denetçi bu önemli yanlışlıkları ortaya çıkaramaz ise (Bulma Riski) sonuçta yanlış görüş beyan edecektir.(Denetim Riski)

Denetim Riski = Doğal Risk x Kontrol Riski x Bulma Riski Bulma Riski = Denetim Riski / ( Doğal Risk x Kontrol Riski )

Denetçi denetim risk modelini kullanırken denetim riskinin kabul edilebilir seviyesini belirler.Doğal riski ve kontrol riskini tespit eder ve buna bağlı olarak bulma riskini belirler.

Örnek
Denetçinin denetim riskini 0,05 olarak belirlediğini varsayalım. Denetçinin alacak hesapları için doğal riski 0,8
İç kontrolü değerlendirdikten sonra kontrol riski 0,6 olsun. Buna göre bulma riskini hesaplayalım.
Bulma Riski = Denetim Riski / ( Doğal Risk x Kontrol Riski )
Bulma Riski = 0,05 / (0,8x0,6) = 0,10 = %10 dur
Bunun anlamı denetçinin planlayacağı denetim yordamları ile önemli yanlışlıkların saptanamama olasılığı %10 dur.

Denetim Risk Modeli Şekli






Denetim Kanıtı denetçinin görüşüne temel oluşturan sonuca ulaşmada kullandığı bilgilerdir.
Denetçinin denetim çalışmasının büyük kısmını savlarla ilgili kanıtların toplanması ve bu kanıtların değerlendirilmesi oluşturur.




Savlar;
Mali tablo unsurları içinde vücut bulan ve yönetim tarafından yapılmış beyanlar ve imalardır.

Yönetimin savları 5 grupta toplanır. 1-) Var olma ve meydana gelme
Belirli bir tarihte işletmenin varlıklarının , yükümlülüklerinin ve öz kaynaklarının gerçekten var olup olmadığı ve kaydedilmiş olan işlemlerin gerçekten o dönemde meydana geldiğine ilişkin savladır.

Örneğin , bilançodaki mamul stokları ile ilgili olarak yönetimin savı , stokların fiziki olarak var oldukları ve satışa hazır olduklarıdır.

2-) Tamlık
Finansal tablolarda yer alması gereken tüm işlemlerin ve hesapların eksiksiz olarak yer aldığına ilişkin savladır. Örneğin ; bilançoda görülen borçlarla ilgili olarak yönetimin savı , borçların işletmenin o tarihteki tüm yükümlülüklerini içerdiğidir.

3-) Haklar ve Yükümlülükler
Belirli bir tarihte varlıkların işletmenin haklarını , borçların ise işletmenin yükümlüklerini gösterdiğine ilişkin savlardır.
Örneğin ; işletme aktişeştirilen kiraların varlık üzerindeki haklarını kira giderlerinin de yükümlülüğü olduğunu iddia eder.

4-) Değerleme ve Dağıtım
Finansal tablolardaki varlıklar , borçlar , öz kaynakların uygun şekilde değerlendirildiği ; gelirler ve giderlerin uygun dönemlere dağıtıldığına ilişkin savlardır.
Örneğin; Yönetim sabit varlıkların tarihi maliyetle kaydedildiğini , maliyetin uygun muhasebe dönemlerinde amortisman yoluyla dağıtıldığını iddia eder.

5-) Sunum ve Açıklama
Sunum ve açıklama ile ilgili yönetimin savları ; finansal tablo unsurlarının uygun şekilde sınışandırıldığı , tanımlandığı ve tam olarak açıklandığına ilişkindir.
Örneğin ; yönetim vadesi bir yılın altına inen borçları kısa vadeli borç olarak gösterdiğini iddia eder.

Denetçi her denetim alanının amacına göre uygun bir denetim tekniği kullanarak kanıt toplar.
Denetim Teknikleri ; Denetçinin kanıt elde etmek için kullandığı yöntemlere denir.
Denetim Yordamları ; Denetim tekniklerinin uygulanmasına denir.

Yönetim Savları , Denetim Amaçları ve Denetim Yordamları İlişkisi





Denetçinin denetim savlarına karşı oluşturduğu denetim amaçları 1- Gerçeklik
Savın varlığı veya gerçekleşmesi ile ilgilidir.Denetçi hesap kalanlarının gerçekliğini araştırmayı amaçlar. ”Hesabın içerdiği işlemler gerçekten oluşmuş mudur?” soruna sevap verir.
Örneğin ; alacak hesabının gerçeklik testinde denetçi her bir müşteriye ilişkin her bir hesap kalanı doğrulamalıdır.
Tamlık
Denetçi , bütün işlemlerin hesaplara kaydedilip kaydedilmediğini ve finansal tablolarda gösterilmesi gereken unsurların tam olarak gösterilip gösterilmediğini araştırmayı amaçlar.
Örneğin , alacak hesabının tamlık amacına göre test edilmesi için denetçi alacaklar hesabının kalanını , yardımcı defterdeki hesapların toplamı ile karşılaştırır.
Zamanlılık
Hesapların kapsadığı işlemlerin doğru zamanda kaydedilip edilmediğinin araştırılmasını amaçlar.
Örneğin ; denetçi Cari yıla ilişkin bütün kredili satışların cari yılda kaydedildiğini belirlemek için alacak hesaplarının zamanlılığını test edebilir.
Sahiplik
Varlık ve yükümlülüklerin müşteri işletmeye ait olup olmadığını araştırmayı kapsar.
Örneğin , işletmenin stoklarında gözüken mallar konsinye olarak alınmış veya verilmiş mallar olabilir.
Kayıtların Doğruluğu
Denetçi , günlük defter toplamlarının defteri kebir ile yardımcı defter hesaplarının borç ve alacak taraşarının toplamlarının doğruluğunu araştırır.
Örneğin , alacaklar hesabı için yardımcı defter mizanı çıkarılır ve ana hesapla karşılaştırılması yapılır.Mizanın borç kolonu toplamı alacaklar hesabının borç tarafı toplamına , mizanın alacak kolonu toplamı alacaklar hesabının alacak toplamına eşit olmalıdır.
Değerleme
Varlıkların ve kaynakların finansal tablolarda doğru tutarlarla gösterilmesini amaçlar.
Örneğin , ticari alacakların bilançoda brüt tutarı gösterilir , bilanço tarihindeki reeskont tutarı brüt ticari alacaklar tutarından indirilmelidir.
Sınışandırma
İşlemlerin doğru hesaplara kaydedilmesini amaçlar.
Örneğin , alacak hesaplarının alacağın türüne göre ticari alacaklar , ortaklardan alacaklar , iştiraklerden alacaklar vb gibi sınışandırılması gereklidir.
Açıklama
Denetçi , finansal tablolarda yer alması gereken bütün bilgilerin gerektiği şekilde açıklanıp açıklanmadığını araştırır.




Denetim amaçları savlara göre belirlenir bu sebeple denetçi belirli denetim amaçlarını karşılamaya yetecek kadar kanıta sahip olmalıdır.
Denetim kanıtları muhasebe kayıtlarındaki bilgiler ile diğer bilgileri kapsar.Bu diğer bilgiler daha önceki denetimler , müşterinin kabulü ve devamında yapılan kalite kontrol yordamlarıdır.
Denetim riskini kabul edilebilir bir düzeye indirgemek ve böylece denetçinin görüşünü dayandıracağı mantıklı sonuçlara ulaşmak için uygun ve yeterli kanıt elde edilip edilmediği denetçinin mesleki yargısına dayanır.
İşletmenin muhasebe kayıtları denetimin önemli bir kaynağıdır.





Denetçi denetim yordamlarının yeterli ve uygun kanıtları elde edebilecek şekilde tasarlamalı ve geliştirmelidir.

Kanıtın yeterliliği
Gerekli kanıt miktarıdır.Yanıltıcı beyan riski seviyesinden , önemlilikten , denetim kanıtının niteliğinden ve kanıt toplama maliyetinden etkilenir.

Kanıtın uygunluğu
Denetim kanıtının niteliği ile ilgilidir.

Kanıtın Güvenirliliği Kanıtın Kaynağına Yapısına
Elde edilme koşullarına bağlıdır.

Örneğin;
*Dış kaynaklardan elde edilen kanıt iç kaynaklardan elde edilen kanıttan daha güvenilirdir.
*Etkin bir iç kontrol yapısındaki kanıtlar zayıf bir iç kontrol yapısındaki kayıtlara göre daha güvenlidir.
*Denetçi tarafından doğrudan elde edilen kanıt dolaylı olarak elde edilen kanıttan daha güvenilirdir.
*Kaynak belgelerden elde edilen denetim kanıtı kopya belgelerden elde edilenden daha güvenilirdir.
*Denetim kanıtı ister kağıt ister elektronik ortamda olsun belge şeklinde ise daha güvenilirdir.




Çeşit denetim kanıtı elde etme yordamı vardır.

1-) Risk Belirleme Yordamları
Tek başlarına denetim görüşüne temel olacak yeterince uygun denetim kanıtı sağlamazlar.

2-) Diğer Denetim Yordamları
Kontrol testleri
Tözel testler

a-) Kontrol
İçsel veya dışsal kağıt veya elektronik biçimdeki yada diğer ortamlardaki kayıt ve belgelerin incelenmesini veya varlığının kontrolünü kapsar.

*Belgelerin ve kayıtların Kontrolü
Belgenin yapısına ve kaynağına , kayıt ve belgelerin içsel olma durumuna , onların yaratılmasındaki iç kontrollerin etkinliğine bağlı olarak çeşitli güvenilirlik derecelerinde denetim kanıtı sağlar.
Denetçi örnekleme yoluyla kaynak belgeler seçer ve bu belgeleri yevmiye defteri , büyük defter ve yardımcı defter kayıtları ile karşılaştırır.Böylece kaydı yapılmamış işlemler ortaya çıkarılır.
*Sabit varlıkların kontrolü

Gözlem
İşletme faaliyetlerinin kim tarafından nasıl ve ne zaman yapıldığının anlaşılmasına yöneliktir.
Denetçi işletmede bir işlem yapılırken hazır bulunur ve işlemin belirlenmiş esaslara göre doğru şekilde yapılıp yapılmadığına tanıklık eder.

Dışsal Doğrulama
Denetçi işletme dışındaki kişilerden işletmeyle ilgili hak ve yükümlülükleriyle ilgili veya bir işlemin gerçekliği ile ilgili yazılı cevap isteyebilir.
Üçüncü kişilerden denetçiye kağıt olarak, elektronik olarak veya diğer ortamlara doğrudan yazılmış cevaplar , denetçi tarafından elde edilmiş denetim kanıtladır.

Yeniden Hesaplama
Belgelerin veya kanıtların matematiksel doğruluğunu kontrol etmek amacıyla müşteri işletme tarafından yapılmış olan hesaplamaların tekrar yapılmasıdır.

Yeniden yapma
İşletmenin iç kontrolünün bir parçası olarak yapılan yordamları ve kontrolleri denetçinin bağımsız olarak yapmasıdır.

Analitik Yordamlar
Hem finansal hem de finansal olmayan bilgi arasındaki ilişkinin analizi yoluyla finansal bilginin değerlendirilmesidir.
Denetçi analitik yordamlarla doğrudan kanıt elde etmez ancak olağan dışı durumları belirleyebilir.

Soruşturma
İşletmenin içinde veya dışında olan hem finansal olan hem de finansal olmayan bilgi sahibi kişilerin bilgisini araştırmaktır.






Denetçinin yapmış olduğu denetim çalışmasında uyguladığı yordamlara , testlere elde ettiği kanıtlara ve ulaştığı sonuçlara ilişkin tutmuş olduğu kayıtlardır.

Çalışma Kağıtlarının Özellikleri

*İncelenmekte olan alan hakkında elde edilen kanıtların belgelerini sağlamalıdır.
*Denetim raporunda yer alan bulgular ve öneriler için güvenilir destek sağlanmalıdır.
*Denetim sürecinin tek düzenliliğini sağlamalıdır.
*Performansın gözden geçirilmesi için bir araç sağlanmalıdır.
*Sonraki denetimlere yol göstermelidir.

Çalışma kağıtlarının 2 işlevi vardır
*Denetimin yönetilmesine destek olmak.
Çalışma kağıtları denetçinin genel kabul görmüş denetim standartlarına uygun olarak belgelediği denetim kanıtladır. Denetçinin çalışma alanı standartlarına uyduğunu belirler.

*Denetçinin raporu için destek sağlamak
Denetim tamamlandığında denetçi ne tür bir rapor vereceğine karar vermelidir.




*Müşterinin finansal tablolarının muhasebe kayıtlarıyla uzlaşmakta ve uyuşmakta olduğunu göstermesi gerekir.
*Denetim çalışmasının uygun şekilde planlandığını ve yürütüldüğünü göstermesi gerekir.
*Denetimin planlanması , yapılacak olan testlerin yapısı , kapsamı ve zamanlamasının belirlenmesi için müşterinin iç kontrol yapısı hakkında yeterince görüş edinildiğini göstermesi gerekir.
*Bir denetim görüşü oluşturmaya yetecek ölçüde denetim kanıtı elde edinildiğini göstermesi gerekir.

Çalışma kağıtlarının türü , niceliği ve kapsamının belirlenmesinde denetçi aşağıdaki faktörleri dikkate alır;
*Bir savın hesabın veya işlem sınıfının yanıltıcı şekilde beyan edilme riski
*Denetçinin işi yapma ve sonuçlarının değerlendirilmesinde kullanılması gereken yargının ölçüsü
*Uygulanan denetim yordamlarının niteliği
*Denetçinin elde ettiği kanıtın test edilmekte olan sav için önemi
*Denetçinin belirlediği istisnaların niteliği ve kapsamı
*Denetçinin daha önceden yapılan ve belgelenen çalışmadan kolayca görülmeyen bir sonucu belgeleme gereği



1-) SÜREKLİ DOSYA
Aynı müşteri ile sürekli çalışma durumunda müşteri ile ilgili geçmiş bilgileri kapsar.
*Şirket tüzüğü , yönetmelikler , şirket sözleşmelerinin kopyaları
*Kira sözleşmeleri , tahvil sözleşmeleri , telif sözleşmeleri gibi uzun vadeli sözleşmelerin kopyaları
*Şirketin geçmişine , ürünlerine ve pazarlarına ilişkin bilgiler
*Genel kurul , yönetim kurulu ve denetim komitelerinin önemli toplantılarına ilişkin tutanakların kopyaları
*Öz sermaye , dağıtılmamış karlar , ortaklık sermayesi ve benzerleri gibi kalanları birkaç yıl devredilen hesapların listesi
*Önceki yılların finansal tablolarının ve denetim raporlarının kopyaları

2-CARİ DOSYA
Cari yılda yapılan denetim işi ile ilgili veri ve bilgilerin yer aldığı dosyadır.

iş mektubu
Personelin görevlendirilmesi
Müşterinin organizasyon şeması
Yönetimle yapılan görüşmelerin notları
Denetim komitesi başkanı ile yapılan görüşmelerin notları
Notların ön analitik incelemesi
Ön risk belirleme notları
ilk önemlilik belirleme notları
işin planlanmasına ilişkin notlar
Denetim işinin zaman olarak planlanması
iç kontrol soru listesi ve soru analizleri
Yönetim kontrolleri soru listesi
Bilgisayar kontrolleri soru listesi
iç kontrol sistemi akış çizeneği
Denetim programı




Çalışma kağıtları ve denetim belgeleri denetçinindir.Bunlar sadece denetçi tarafından hazırlanan kağıtlar değil denetçinin isteği üzerine müşteri tarafından hazırlanan kağıtlardır.
Denetçi bu kağıtları yasal saklama süresince ve kendi ihtiyaçları için yararlı olabileceğini düşündüğü mantıklı bir süre saklar.








Finansal tabloların denetim sürecini ve iç kontrolleri anlayabilmek için genel olarak sürecin nasıl işlediğini bilmek gerekir. Denetim sürecinin işleyişinin anlaşılmasında en önemli konulardan bir tanesi, denetim amacının anlaşılması ve taraşarın sorumluluklarının belirlenmesidir.




Denetimin amacı
Finansal tabloların işletmenin finansal durumunu ve nakit akışları da dahil olmak üzere faaliyet sonuçlarını genel kabul görmüş muhasebe ilkelerine uygun şekilde, tüm önemli yönleriyle gerçeğe uygun göstermektir.
Yöneticilerin sorumluluğu
Finansal işlemlerinin genel kabul görmüş muhasebe ilke ve standartları ile yasal gereklere ve düzenlemelere uygun şekilde kaydedilmesi, sınışandırılması ve finansal tablolarda sunulmasından sorumludurlar.
Denetçinin sorumluluğu
Yönetim tarafından standartlara uygun şekilde hazırlandığı iddia edilen finansal tablolardaki bilgilerin hata ve hileden kaynaklanan önemli yanlışlıklar içermediği konusunda, makul bir güvence sağlayacak şekilde denetimi planlamak ve denetim görevini yerine getirerek görüşünü içeren raporunu pay ve çıkar sahiplerine sunmaktır.



*Önemlilik Yaklaşımı

*Sistem temelli Yaklaşım

*İşlem Döngüsü Yaklaşımı
En etkili yaklaşımdır.
Finansal tabloda sunulan bir hesap kalemi , bu hesap kalanının kaynağını oluşturan işlemlerin ilgili olduğu diğer hesaplara bağlantılı şekilde denetlenir.

*Doğrudan inceleme yaklaşımı

*Risk temelli yaklaşım




Denetimin planlı bir şekilde yürütülmesinin nedenleri

*Koşullara uygun yeterli kanıt elde etmek
*Denetim maliyetlerini makul bir seviyede tutabilmek
*Müşteriyle sorun yaratacak yanlış anlaşılmaları önlemek.

Denetim sürecinin aşamaları
Ön araştırma ve müşterinin kabulü, genel denetim stratejisinin ve planının oluşturulması
Kontrol testleri ve tözel testlerin uygulanması,
Analitik inceleme yöntemlerinin uygulanması ve bakiyelerin detaylı test edilmesi,
Denetim çalışmasının tamamlanması ve denetim raporunun hazırlanması.







Denetimin planlanması ve tasarlanması aşamasındaki kritik noktalar
Müşterinin kabulü ve ön planlama
Müşteri işletmenin ve iş kolunun anlaşılması 3-İşletme riskini değerlendirme
Analitik incelemeler yoluyla ön incelemeler
Önemliliğin belirlenmesi, kabul edilebilir denetim riski ve doğal riskin değerlendirilmesi 6- İç kontrollerin anlaşılması ve kontrol riskinin değerlendirilmesi
Hile riskinin değerlendirilmesi için bilgi toplanması

Genel denetim planı ve denetim programının oluşturulması

Müşterinin Kabulü ve ön planlama
Denetim çalışması denetim talebinde bulunan müşterinin denetim şirketinden denetim teklif etmesiyle başlar. Denetim hizmeti isteyen firmalar SPK dan denetim onayı almış ve SPK nın tebliğlerinde ilan ettiği listede adı geçirilen şirkete başvurulur.
Daha sonra firma ile standartlara uygun bir yazılı sözleşme imzalanır. Sözleşme imzalanmadan önce denetim şirketi müşteri hakkında ön araştırma yapar.
Ön araştırma , müşterinin kabulü ve ön planlama Müşteri hakkında yapılan ön araştırmalar
Firmanın kuruluş ve gelişme süreci, hızlı ya da istikrarlı şekilde büyüyüp büyümediği, finansal durumu, başarısı
Piyasadaki itibarı, sektördeki konumu; vergi, sosyal güvenlik, kredi vb. kurumlarla ilişkilerinin firma ve ortaklar açısından durumu
Firmanın etik kodları, uygulamaları, müşteri ve satıcılarıyla ilişkileri, kamuya yansımış devam eden ya da sonuçlanmış önemli davalar
Önceki denetim firması ile ilişkileri, firma hakkında hazırlanmış önceki denetim vb. değerlendirme raporları
İşletmenin örgütsel yapısı, faaliyet birimleri, yabancı ülkelerdeki faaliyetleri, üstlenilecek denetim görevinin kapsamı, getireceği İş yükü ve denetim şirketinin kendi kapasitesi ile olası iş yükünün tutarlılığı

Denetçinin bağımsız denetim çalışmasının başlangıcında yapması gereken üç önemli unsur
Müşteriyle olan ilişkinin ve bağımsız denetim çalışmasının devamına ilişkin işlemlerin gerçekleştirilmesi
Bağımsızlığı da içeren etik gerekliliklere uyumun ölçülüp değerlendirilmesi
Denetim çalışmasının koşullarında müşteriyle mutabakata varılması

Yazılı hale getirilmesi gereken esaslar
İşletme yönetiminde etkili olanlar ve yönetimden sorumlu kişiler ile ana ortakların dürüstlüğü
Denetim ekibinin işlerin yapılması bakımından yeterliliği, gerekli zaman ve kaynağa sahip olup olmadığı
Denetim kuruluşu ve ekibin etik ilkelere uyup uymadığı

Müşteriyle sözleşme imzalanması
Ön çalışmalar sonucunda denetim şirketi, bir risk değerlendirmesi yaparak müşteriyle yazılı bir anlaşma yapılmasına ya da önceki sözleşmenin devamına karar verir. Sözleşmenin taşıması gereken nitelikler, uluslararası denetim standartlarında düzenlenmiştir. Standartlara göre denetim şirketi tarafından hazırlanarak müşteriye gönderilen ve müşterinin imzalamasıyla tamamlanan sözleşmeye, ara dönem denetimlerine ilişkin özel hükümler de dahil olmak üzere diğer başka unsurlar da konabilir.

Sözleşmede olması gereken nitelikler
Finansal tabloların denetiminin amacı ve denetim dönemi
İşletme yönetiminin finansal tablolara ilişkin sorumluluğu
Finansal tablolar düzenlenirken esas alınan finansal raporlama standartları,
Denetçinin uymakla yükümlü olduğu denetim standartlarına atıf da dahil olmak üzere denetimin kapsamı,
Denetim çalışması sonucunda sözleşme gereğince düzenlenecek diğer rapor türleri,
Denetimin örnekleme yöntemiyle yapılan testlere dayanması, muhasebe ve iç kontrol sistemleri ile denetimin doğasından kaynaklanan kısıtlamalar nedeniyle önemli yanlışlıkların ortaya çıkarılamaması gibi kaçınılmaz bir riskin söz konusu olduğu hususu
Denetimle ilgili olarak istenen her türlü kayıt, doküman ve diğer bilgilere sınırsız bir şekilde erişimin gerekliliği,
Denetimden sorumlu ekibin unvanları, öngörülen çalışma süreleri ve her biri için uygun görülen ücret tutarının ayrıntılı dökümü ile toplam bağımsız denetim ücreti.

Denetim ekibinin belirlenmesi ve göreve başlanması
Denetim kalitesi açısından bir denetim işinde görevlendirilecek denetçilerin o denetim işini yürütmeye özgü niteliksel özellikleri önem taşımaktadır.

Denetim ekibini belirlemek için beklenen yetenek ve yeterlilikler;
Uygun eğitim almak, denetimlere katılım yolu ile benzeri nitelikte ve zorluktaki denetim işini anlayabilecek ve gerçekleştirebilecek deneyime sahip olmak,
Uluslararası denetim standartları ile hukuki ve yasal düzenlemeler konusunda yeterli bilgiye sahip olmak,
ilgili bilgi teknolojileri dahil uygun düzeyde teknik bilgi sahibi olmak,
Müşterinin faaliyette bulunduğu sektör hakkında yeterli bilgi sahibi olmak,
Mesleki karar verme yeteneğine sahip olmak,

Denetim kuruluşunun kalite kontrol politika ve yöntemlerini kavrama yeteneğine sahip olmak.

Denetimde dışarıdan uzman ihtiyacının değerlendirilmesi
Denetçiler, yürüttükleri denetim çalışması kapsamında muhasebe ve denetim dışında bir alanda özel yetenek, bilgi ve deneyim gerektiren konularda uzman görüşünden yararlanabilirler. Denetçinin hangi hallerde ve uzman görüşünden nasıl yararlanması gerektiği uluslararası standartlarda ayrıntılı bir şekilde açıklanmıştır. Uzman görüşlerden yararlanma kararının verilmesinde uzmanın mesleki yetkinlik derecesi, deneyimi, bağımsızlık ve tarafsızlığı önemli bir konu olup bu kararın doğurabileceği önemli yanlışlık riskinin değerlendirilmesi gerekir.

İşletmenin ve iş kolunun anlaşılması






Denetçinin işletmenin faaliyet gösterdiği sektör, yasal düzenlemeler ve diğer dış faktörler ile finansal raporlama esaslarını anlaması,
işletmenin yapısını ve faaliyet süreçlerini anlaması,
işletmenin amaç ve stratejileri ile bunlara ilişkin faaliyet risklerini anlaması,
işletmenin finansal performansının ölçülmesi ve gözden geçirilmesi.

İşletme riskini değerlendirme
İşletme riski, işletmenin faaliyet amaçlarına başaramama tehlikesidir.
Denetçi işletmenin riskini değerlendirmede işletme ve iş kolu hakkındaki topladığı bilgilerden yararlanır. İşletme riski müşteri işletmeyi ve onun faaliyete bulunduğu ortamı etkileyen unsurlardan kaynaklanır.

Analitik ön incelemeler
Denetçinin işletmeyi ve işletme riskini değerlendirmede kullandığı etkili araçlardan bir tanesi de analitik inceleme teknikleridir.Denetçiye işletmeyle ilgili farkında olmadığı hususları ortaya çıkarması ve diğer denetim tekniklerinin yapısını zamanlamasını ve kapsamını belirlemesinde yardımcı olur.

Başlangıç Önemlilik Düzeylerinin Belirlenmesi ve Önemliliğin Kabul Edilebilir Denetim Riski ve Doğal Riskle
İlişkisi:
Denetçi, denetim tekniklerinin yapısını zamanlamasını ve kapsamını belirlerken ve yanlışlıkların etkisini değerlendirirken önemlilik kavramını dikkate almak zorundadır.
Denetçi denetimin başında hem finansal tabloların geneli açısından hem de her bir hesap kalanı, işlem türü ve dipnotlarda yapılan açıklamalar bakımından önemlilik düzeyi belirler.
Önemlilik düzeyi ile denetim riski arasında ters bir ilişki vardır. Kabul edilebilir denetim riskinin planlanması, denetçinin ne kadar kanıt toplaması gerektiği kararında yardımcı olur. Planlanan kanıt miktarı ile tüm risk unsurları arasında ilişki bulunmakla birlikte asıl karar,

Kabul edilebilir denetim riski / Doğal risk X Kontrol riski formülüyle bulunan ‘’bulma ‘ riskine göre verilir.

Müşteri İşletmenin İç kontrollerinin Anlaşılması ve Kontrol Riskinin Değerlendirilmesi:

Denetim planlanması aşamasında denetçinin, işletmenin iç kontrollerini çok iyi anlaması, kontrol riskini değerlendirmesi ve bu değerlendirmelerini bir kanıt toplama temeline dayandırması gereklidir.

İç kontrolün tanımı ve amaçları
İç kontrol,idarenin amaçlarına belirlenmiş politikalara ve mevzuatlara uygun olarak faaliyetlerin etkili, ekonomik ve verimli bir şekilde yürütülmesini, varlık ve kaynakların korunmasını muhasebe kayıtlarının doğru ve tam olarak tutulmasını, mali bilgi ve yönetim bilgisinin zamanında ve güvenilir olarak üretilmesini sağlamak üzere idare tarafından oluşturulan organizasyon, yöntem, süreç ile iç denetimi kapsayan mali ve diğer kontroller bütünüdür.

İç Kontrol amacı;
Faaliyetlerin etkililiği ve verimliliği,
Finansal raporlamanın güvenilirliği
Finansal raporların ilgili yasalara ve düzenlemelere uygunluğu

Yönetim ve Denetçinin İç Kontrollere İlişkin Sorumlulukları:
İşletme yönetiminin temel görevi her örgüt tipi için geçerli olan ve yukarıdaki tanımda yer alan üç temel amacın başarılmasını sağlayacak politikalar ve yordamlar oluşturmak ve bunların etkili bir şekilde uygulanmasını sağlamaktır. Denetçi, işletmenin finansal tablolarındaki özellikle hata ve hileden kaynaklanan önemli yanlışlıkların bulunması riskini değerlendirirken işletmenin iç kontrollerinin yapısı ve işleyişi ile ilgili olarak edindiği bilgilerden yararlanır. İşletmede etkili iç kontrollerin oluşturulması ve işletmesinin temel sorumluluğu, işletmenin en tepedeki yönetimine aittir.

İç kontrol Yaklaşımları ve COSO iç Kontrol Modeli
İlk kez 1985 yılında Hileli Finansal Raporlama Ulusal Komisyonu’na destek sağlamak amacıyla kurulmuş COSO (Committee Of Sponsoring Organizations), aşağıda belirtilen beş mesleki sivil toplum örgütü (AICPA, AAA, FEI, IIA ve IMA) tarafından desteklenmekte olup komite, bu kurumlardan tamamıyla bağımsız; endüstriden, kamu muhasebesinden, yatırım firmalarından ve New York Borsası’ndan gelen temsilcilerinden oluşmaktadır.

COSO’ya göre iç kontrol kapsam itibarıyla birbiriyle ilişkili beş bileşenden oluşturmaktadır. 1-Kontrol ortamı
2-Risk değerlendirme 3-Kontrol eylemi
4-Bilgi ve iletişim 5-İzleme(gözlem)

COSO İç Kontrol Piramidi





İşletmenin başarmak istediği 3 temel amaç ile bu amaçlara erişmek için gerekli olanları temsil eden beş bileşen arasından doğrudan bir ilişki vardır. Bu ilişki 3 boyutlu bir matris ile aşağıda gösterilebilir.


COSO Kontrol Küpü





Kontrol Ortamı
Kontroller, işletmenin içinde bulunduğu ortamdan/ çevreden etkilenir. İç kontrol ortamı denince çalışanların yerine getirebilecekleri ortam anlaşılır.
Kontrol ortamı aşağıdaki bileşenlerden oluşur.
*Dürüstlük ve Etik Değerler
*Yetkinlik
*Yönetim kurulu ve Denetim komitesinin oluşumu
*Yönetimin Felsefesi ve Çalışma Tarzı
*Örgütsel Yapı
*Yetki ve Sorumlulukların Dağıtılması
*İnsan Kaynakları Politikaları ve Uygulamaları

Risk Değerlendirme
COSO kontrol modeline göre yönetimin risk değerlendirmeleri amaçların belirlenmesi, bu amaçların başarılmasının önünde ne gibi tehlikelerin olduğu, bu tehlikelerin tanılanması ve tanısı konan tehlikelerin çözümlenerek etkisinin olabilecek en düşüş seviyeye indirilmesini sağlayacak kontrollerin belirlenmesinden oluşan 3 aşamalı bir süreçtir.




Güvenilir finansal tablolar, hem yatırımcıları çekmek ve kredi bulabilmek için hem de belli sözleşmeler yapılması veya belli tedarikçilerle çalışması açısından çok önemlidir.

Güvenilir finansal tablo ise genel kabul görmüş muhasebe ilke ve kurallarına, düzenlemelere uygun düzenlenmiş ve sunulmuş finansal rapor raporlama anlamına gelir.


Uygun sunumun özellikleri
Seçilen ve uygulanan muhasebe ilkeleri genel kabul görmüş olmalı
Koşullara uygun muhasebe ilkeleri olması,
Finansal tablolar; bunların kullanılmasını, anlaşılmasını ve yorumlanmasını etkileyebilecek konular hakkında bilgilendirici olmalı,
Sunulan bilgiler mantıklı biçimde sınıflandırılmalı ve özetlenmeli,
Ayrıntılı ve karmaşık olmamalı,
Finansal tablolar; ilgili işlem ve olayları, finansal durumu, faaliyet sonuçlarını ve kabul edilebilir sınırlar dahilindeki -finansal tablolara koyacak kadar önemli ve sınırlar içindeki- nakit akımlarını yansıtmalıdır.

4-Kontrol Eylemi
Alınan riskleri tanımlayan, yönetim kararlarının uygulandığı garanti eden politikalar ve bu politikaları uygulayanlar tarafından geliştirilen yordamlardan oluşur. Kontroller esasen örgütsel amaçların başarılmasına yönelik olarak bir işin bir kerede ve her defasında en doğru şekilde yapılmasını tarif eder.

Belli başlı kontrol Eylemleri
*Görevlerin uygun şekilde ayrımlanması

*Faaliyetler ve işlemlerle ilgili uygun yetkilendirmeler.

*Yeterli biçimde belgelendirme ve kaydetme
Belge ve kayıtların kontrol açısından taşıması gereken nitelikler
-Seri ve sıra numarası taşıması ve belgelerin bu numaralarla izlenmesi,
-İşlem gerçekleştiği anda ya da en kısa sürede düzenlenmesi,
Çok sayıda farklı belge yerine mümkün olduğu yerde çoklu kullanıma imkân veren belge oluşturmak,
Belgeyi en doğru düzenlemeye imkân verecek şekilde tasarlamak

*Varlıkların ve kayıtların fiziki kontrolleri

*Yapılan işlerin bağımsız kişiler tarafından kontrol edilmesi.

Bilgi ve iletişim
Kontroller ne kadar iyi tasarlanırsa tasarlansın eğer işletmede yukarıdan aşağı ve aşağıdan yukarı bilgi akışının sağlandığı sağlam bir bilgi ve iletişim sistemi yok ise işletmede iç kontrollerin etkili olması beklenemez.
Her işletme, finansal olan veya olmayan işletme içi ve dışı olay ve eylemleri ilgilendiren geçerli bilgiyi elde edecek sistemler kurmalı ve işletmelidir.
Bilgi işin idaresi ile bağlantılı olarak yönetim tarafından belirlenmelidir. Bu bilgi kontrol sorumluluklarının ve diğer sorumluluklarının yürütülmesinin sağlanması için belli bir düzende ve zaman diliminde ihtiyaç duyan kesimlere sunulmalıdır. İşletme içinde biçimsel anlamda oluşturulan tek bilgi sistemi muhasebe bilgi sistemidir.

İzleme
İç kontrol sistemleri ve kontrollerin uygulanma yöntemleri zaman içinde değişir. Bir zamanlar etkili olan yöntemler daha az etkili ya da tamamen geçersiz hale gelebilir. Ayrıca iç kontrol sistemlerinin ilk olarak tasarlandığı durumlar değişebilir. Gözleme olarak da ifade edeceğimiz bu sürekli izleme işlevi, iç kontrollerin sürekli bir şekilde iyileştirilmesini sağlar.

İç Kontrol işleyişinin anlaşılması , belgelendirilmesi ve kontrol riskinin değerlendirilmesi
Denetçinin finansal tablolarda hata ve hilelerden kaynaklanan önemli yanlışlık riskini değerlendirebilmesi ve bu çerçevede yeterli ek denetim tekniklerini tasarlayarak uygulayabilmesi için iç kontrol sistemi de dahil olmak üzere işletmeyi, faaliyet koşullarını ve çevresiyle olan ilişkilerini kavraması gereklidir.
Denetçi hesap kalanlarından çok işlem sınıfları üzerindeki kontrollerle ilgilenmelidir.
Denetçinin İşletmenin iç kontrollerini anlaması ve kontrol riskini değerlendirmesi süreci şekildeki gibidir.


İç kontrollerin İşleyişi ile ilgili bilgi toplama ve belgelendirme:
Denetçi kontrollerin tasarımı ve işleyişi ile bilgi toplarken şu teknikleri kullanır.
*Kontrol belgelerinin tespiti
*Kurum çalışanlarıyla görüşme
*Kontrol süreçlerini yürütenlerin gözlemlenmesi
*Başından sonun kadar bir ya da birkaç işlemi izleyerek işi yeniden yapma

Denetçi iç kontrollerini anlama ve belgelendirmede büyük ölçüde yönetimin iç kontrollere ilişkin belgelerinden yararlanır. Yönetim iç kontrolleri büyük ölçüde politika rehberleri, yazılı talimatlar görev tanımları ve iş analizleri akış şemaları ve soru formları gibi yazılı ve / veya elektronik belgeler şeklinde oluşturur.
Denetçi incelemelerinde sistemde mevcut bütün belge ve kayıtların kaynağı, nereden ve nasıl elde edildiği nasıl işleme tabi tutulduğu nasıl düzenlendiği yetkilendirmeler dahilinde onaylanıp onaylanmadığı ve uygun şekilde gözden geçirilip geçirilmediği hususlarını tespit etmelidir. İyi düzenlenmiş akış şemaları denetçiye sayfalarca hazırlanmış bir belgeden daha çok şey söyler. İç kontrollerin etkililiği konusunda bilgi toplamada diğer önemli bir araç özellikle denetim amaçlarını kapsayacak şekilde düzenlenmiş iç kontrol soru formlarıdır.
Çoğu soru formları evet yada hayır ile yanıtı yada uygulaması yok şeklinde yanıt alınacak sorular içerir.
Örnek iç kontrol soru formu




Kontrol Riskinin Değerlendirilmesi
Denetçi önemli yanlışlık riskini değerlendirme işinin bir parçası olarak , iç kontrollerin tasarımı ve uygulamasına ilişkin bilgi toplar ve bu bilgiler ışığında başlangıç kontrol riskini değerlendirir. Risk değerlendirmesinde çeşitli yöntemler ve teknikler kullanır.

Kontrol Test Edilmesi

Denetçinin iç kontrollerin etkililiğine ilişkin değerlendirmelerini takiben mevcut kontrollerin uygulanmasını çeşitli yöntemlerle test etmesi gerekir. Denetçi kontrolleri uygulayan personelle görüşmeler yaparak kontrol belgelerini, kayıtlarını ve raporları inceleyerek, seçilen anahtar niteliği taşıyan önemli kontrol eylemleriyle ilgili işlemleri süreci başından sonuna kadar ele alıp yeniden yaparak ya da yapılışı birebir inceleyerek test edebilir.

7-Hile riskinin değerlendirilmesi için bilgi toplanması

Hile riski
Denetim planlanması aşamasında denetçinin işletmenin iç kontrollerini çok iyi anlaması, kontrol riskini değerlendirmesi ve bu değerlendirmelerini bir kanıt toplama temeline dayandırması gereklidir.
Finansal tablolardaki yanlışlıklar ya hatalardan ya da hileden kaynaklanmaktadır. Her iki türdeki yanlışlık da önemli ya da önemsiz olabilir. Hata ve hile arasındaki temel fark kasıt unsurunun varlığıdır.

Finansal Tabloların Denetimi Açısından Hile
Finansal tablo denetimi kapsamında hile, finansal tabloların kasıtlı bir şekilde yanlış bilgi içermesi olarak ifade edilmektedir.
Amerikan yetki belgeli hile inceleme uzmanları örgütü olan ACFE mesleki hile ve suistimalleri 3 gruba ayırmaktadır.
*Yolsuzluk
*İşletme varlıklarını zimmete geçirme
Hileli finansman raporlama (Varlıkların Kötüye Kullanılması, Hileli Finansman raporları)

Finansal tabloların denetimi açısından hile 2 ye ayrılır 1-Varlıkların kötüye kullanılması
2-Hileli finansal raporlama

Hileli Finansal raporlamayı teşvik eden koşullar ve risk unsurları
*Baskı
*Fırsat
*Bahane






8-Genel denetim planı ve denetim programının oluşturulması
Finansal tabloların gerçeğe uygun hazırlanıp hazırlanmadığını belirlemek için kullanılan denetim testleri aşağıdaki gibidir.

1-Risk Değerlendirme 2-Kontrol testleri
3-İşlemlere ilişkin tözel testler 4-Analitik yöntemler
5-Hesap kalanlarının detaylı incelenmesi




Risk Değerleme
Finansal tablolardaki önemli yanlışlık riskini değerlendirme amacıyla uygulanır. Bu sürecin en önemli kısmını, iç kontrollerin anlaşılması oluşturur.
Planlanan bulma riski = Kabul edilebilir denetim riski / (Doğal risk x Kontrol riski) Kontrol testleri (uygunluk)
Denetçi her bir işlem sınıfını denetim amacıyla bağlantılı olarak kontrolleri test ederek kontrol riskini
değerlendirir.
Kontrol testlerinin yöntemleri
*Kontrolleri yürüten personelle görüşme yapılması
*Belge , kayıt ve raporların incelenmesi
*Kontrollerin ilgili olduğu faaliyetlerin gözlemlemesi
*Seçilmiş kontrollerle ilgili uygulamanın başından sonuna kadar aynen yapılması

Tözel Testler
Finansal tablo kalemlerinin parasal tutarlarının doğruluğunu anlamak amacıyla uygulanır.

Tözel testleri 3 ana grupta inceleyebiliriz
*İşlemlere ilişkin tözel testler: İşlemlerin gerçekleşmesi, tam olması, doğru olması, cari döneme ilişkin olması ve uygun şekilde hesaplara aktarılarak sınıflandırılmış olması amcalarına yönelik testlerdir.
*Analitik yöntemler: Kaydedilmiş tutarların beklentilerle karşılaştırılmasını kapsar.
*Hesap Kalanlarının detaylı incelenmesi: Bilanço ve gelir tablosunda yer alan büyük defter hesaplarının kalanlarının incelenmesi amacına yönelik bu testler, fiziksel incelemeler, doğrulamalar, belgelerin incelenmesi, işlemleri uygulayanlara görüşmeler ve tutarların yeniden incelenmesi gibi kanıt toplamaya yöneliktir.





Denetim Programının Hazırlanması
Denetimde hangi tür testlerin kullanılacağı ve hangi yoğunlukta uygulanacağının seçimi, iç kontrollerin etkililiği ve doğal risklerin düzeyine bağlı olarak değişiklik gösterir. Aynı denetim işinin farklı işlem döngülerinde bile farklılık olabilir.
Denetçiler, risk değerleme yöntemleriyle belirlenmiş olan riskleri karşılayacak yeterli denetim kanıtı elde etmek için kontrol testleri, işlemlere ilişkin tözel testler, analitik yöntemler ve hesap bakiyelerinin detaylı incelenmesi şeklindeki testlerin birleşimini kullanırlar. Bu birleşime bulgu/ kanıt karması denir.
Denetçi, denetim testlerini en uygun şekilde belirlemek amacıyla yaptığı risk değerlendirmelerini takiben bu testlerin her biri için belirli denetim yöntemleri belirler. Bu denetim yöntemleri, denetimin performansını da ölçmeye yarayacak olan denetim programı şeklinde bir araya getirilir.

Denetimlerin çoğunda sorumlu ortak denetçi, denetim müdüründen kanıtları birleştirmesini ister. Birleştirilen kanıtlar onaylandıktan sonra sorumlu ortak; önemlilik, birleştirilmiş kanıtlar, doğal risk, kontrol riski, hile riski gibi hususları dikkate alarak bütün denetim amaçlarını tatmin edecek şekilde denetim programını hazırlar ya da mevcut programda gerekli değişiklikleri yapar. Genellikle denetim programlarına işlemlerle ilgili kontrol testleri ve tözel testler ile analitik incelemeler ve hesap bakiyelerine ilişkin detay testler de eklenir. Her bir işlem döngüsünün değerlendirilmesinde alt denetim programları kullanılır. Denetim standartlarına göre yazılı bir denetim programının hazırlanması gereklidir. Denetim programı, birçok işletmede en geniş veri tabanı oluşturacak şekilde bilgisayarda hazırlanır. Böyle programlar denetçiye planlama aşamasında hangi yordamları uygulayacağı konusunda da rehberlik eder.








Bir kurumun faaliyetlerini geliştirmek ve onlara değer katmak amacını güden bağımsız ve nesnel bir güvence ve danışmanlık faaliyetidir.
İç denetim; kurumun risk yönetimi, kontrol ve yönetim süreçlerinin ekliliğini değerlendirmek ve geliştirmek amacına yönelik sistemli ve disiplinli bir yaklaşım getirerek kurumun amaçlarına ulaşmasına yardımcı olur.

İç denetimin işlevleri
A-Güvence sağlama
B-Danışmanlık hizmetleri verme

üvence Sağlama
Güvence sağlama işlevinin 3 tarafı vardır.
Bir kurum, faaliyet , işlev, süreç, sistem veya başka bir unsurun doğrudan içinde olan kişi veya grup (Süreç sahibi)
Değerlendirmeyi yapan kişi veya grup (İç denetçi) 3- Değerlendirmeyi kullanan kişi veya grup (Kullanıcı)





B-Danışmanlık hizmetleri verme
Herhangi bir idari sorumluluk üstlenmeden bir kurumun faaliyetlerini geliştirmek ve onlara değer katmak amacını güden, niteliği ve kapsamı denetlenen ile birlikte kararlaştıran istişari faaliyetler ve bununla bağlantılı diğer hizmetlerdir.

Danışmanlık hizmeti vermenin 2 tarafı vardır.
Tavsiye veren kişi (İç denetçi)
Tavsiye talep eden veya alan kişi (görevin müşterisi)




İç denetçi, danışmanlık hizmeti verirken nesnelliğini muhafaza etmeli ve idari sorumluluk almamalıdır.

İç denetçinin işlevleri
İşletme faaliyetlerini izler,
Faaliyetlere ilişkin risk ve kontrol faaliyetleri ile ilgili önerilerde bulunur
Kontrollerin uygunluğunu ve etkinliğini test eder

İç denetimin faaliyetleri
İşletmelerde mali raporlama sisteminin güvenilirliği
Yasa ve düzenlemelere uygunluk
Faaliyetlerin ekonomikliği, etkinliği ve verimliliği



Oluşturulan uluslararası standartlar farklı endüstri ve ortamlarda ölçek ve özellikleri farklı kurumsal yapılarda
gerçekleştirilen iç denetim faaliyetinden beklenen sonuçların etkili bir şekilde gerçekleştirmesine imkan tanımaktır.

UMUÇ : Uluslar arası mesleki uygulama çerçevesi
PPC : Mesleki uygulama konseyi : UMUÇ un onaylanmasını ve yayımlanmasını koordine etmek

Resmi Rehber iki sınıf rehberden oluşmaktadır. 1-Zorunlu Rehber
Zorunlu rehber, titiz bir çalışma süreci sonucunda geliştirilmiş olup bu sürece ilgili tüm tarafların görüşlerinin alınması da dahildir.
zorunlu unsur
*İç Denetimin tanımı
*Etik kuralları
İç denetimin uluslararası mesleki uygulama standartları 2-Kuvvetle tavsiye edilen rehber
Resmi bir onay sürecinden geçerek IIA tarafından onaylanır. Bu rehberde IIA’nın iç denetim tanımının, etik kurallarının ve standartların etkili şekilde uygulanmasına yönelik uygulama esasları anlatılmaktadır.

Kuvvetle tavsiye edilen rehber unsurları;
*Pozisyon Raporları
*Uygulama önerileri
Uygulama rehberleri.
Bu standartlara uyum sağlamak esastır. Uyum sağlanamadığı durumlar özel durum açıklaması gerektirir.

Standartlar, iç denetim uygulamasının nasıl olması gerektiğini gösterir. Standartlar iç denetimlerin bulunduğu her türlü kurum ve şirkette iç denetim mesleğinin tamamına hizmet etmek için oluşturulur, Standartlar mesleki uygulama çerçevesi’nin bir parçasıdır.

Standartların yapısı
*Nitelik standartlar
*Performans standartları

Nitelik Standartları: İç denetim faaliyetlerini yürüten kurumların ve kişilerin özelliklerine yöneliktir.
Performans Standartları: İç denetim doğasını açıklar ve bu hizmetlerin performansını değerlendirmekte kullanılan kalite ölçütlerini sağlar.

Standardın amaçları
*İç denetim uygulamasını olması gerektiği gibi temsil eden temel ilkeleri tanımlamak
*Katma değerli iç denetim faaliyetlerini teşvik etmeye ve hayata geçirmeye yönelik çerçeve oluşturmak
*İç denetim performansının değerlendirilmesine uygun bir zemin oluşturmak
*Gelişmiş kurumsal süreç ve faaliyetleri canlandırmak

“Uluslararası iç Denetim Mesleki Uygulama Standartları” başlığı altında yer alan “Nitelik StandartlarI” ve “Performans Standartları” aşağıda kodlarıyla listelenen şu konuları ele almaktadır.

Nitelik Standartları
1000 - Amaç, Yetki ve Sorumluluklar
1010 - iç Denetim Tanımının, Etik Kurallarının ve Standartların iç Denetim Yönetmeliğinde Tanınması
1100 - Bağımsızlık ve Objektiflik
1110 - Kurum içi Bağımsızlık
1111 - Yönetim Kurulu ile Doğrudan Etkileşim
1120 - Bireysel Objektiflik
1130 - Bağımsızlık veya Objektifliğin Bozulması
1200 - Yeterlilik ve Azami Mesleki Özen ve Dikkat
1210 - Yeterlilik

1220 - Azami Mesleki Özen ve Dikkat
1230 - Sürekli Mesleki Gelişim
1300 - Kalite Güvence ve Geliştirme Programı
1310 - Kalite Güvence ve Geliştirme Programının Gereklilikleri
1311 - iç Değerlendirmeler
1312 –Dış Değerlendirmeler
1320 - Kalite Güvence ve Geliştirme Programı Hakkında Raporlama
1321 - “Uluslararası iç Denetim Mesleki Uygulama Standartlarına Uygundur” ibaresinin Kullanılması
1322 - Aykırılıkların Açıklanması Performans Standartları
2000 - iç Denetim Faaliyetinin Yönetimi
2010 - Planlama
2020 - Bildirim ve Onay
2030 - Kaynak Yönetimi
2040 - Politika ve Prosedürler
2050 - Eş Güdüm (Koordinasyon)
2060 - Üst Yönetim ve Yönetim Kuruluna Raporlamalar
2100 - işin Niteliği
2110 - Yönetişim/Kurumsal Yönetim
2120 - Risk Yönetimi
2130 - Kontrol
2200 - Görev Planlaması
2201 - Planlamada Dikkate Alınması Gerekenler
2210 - Görev Amaçları
2220 - Görev Kapsamı
2230 - Görev Kaynaklarının Tahsisi
2240 - Görev İş Programı
2300 - Görevin Yapılması
2310 - Bilgilerin Tespiti ve Tanımlanması
2320 - Analiz ve Değerlendirme
2330 - Bilgilerin Kayıtlı Hâle Getirilmesi
2340 - Görevin Gözetim ve Kontrolü
2400 - Sonuçların Raporlanması
2410 - Raporlama Kıstasları
2420 - Raporlamaların Kalitesi
2421 - Hata ve Eksiklikler
2430 - “Uluslararası İç Denetim Meslekî Uygulama Standartları’na Uygun Olarak Yapılmıştır” ibaresinin Kullanılması
2431 - Görevlendirmelerde Aykırılıkların Açıklanması
2440 – Sonuçların Dağıtımı
2500 - İlerlemenin Gözlenmesi
2600 - Yönetimin Artık (Bakiye) Riskleri Üstlenmesi




İç denetim günümüzde kurumun amaçlarına ulaşmasında yönetimin en temel yardımcılarından biri haline gelmiştir ve önemi günden güne daha da artan bir işlev konumundadır.
İç denetim, birey ve hata odaklı klasik yaklaşımın terk edildiği süreç odaklı yeni yaklaşımı ile proaktif bir işlev üstlenmiştir. Bu yeni işlevin diğer bir anlamı da ‘’Değer Yaratmaktır’’

İşletmelerde iç denetim faaliyetine önem verilmesi, yönetim tarafından gerekli ve yeterli kaynakların ayrılması, iç denetim biriminde nitelikli personelin görevlendirilmesinin ve gelişmelerinin sağlanması, çalışmalarının desteklenmesi, raporlarının öncelikle değerlendirilmesi ve gerekli aksiyonların alınması büyük önem taşımaktadır.

İç denetim faaliyetinin işletmelerde başlatılabilmesi için 3 temel yaklaşım
*İşletme içinde iç denetim birimi kurularak veya iç denetçi istihdam edilerek iç denetim faaliyetinin başlatılması
*İşletme dışı profesyonel bir kurumdan iç denetim hizmeti alınması
*İşletme içi ve dışı kaynakların birlikte kullanılması



İç denetim faaliyeti sadece işletme içi kaynaklarla yürütülen bir faaliyet olmayıp dış kaynak kullanımına da açık bir faaliyettir.




İç denetim, işletmenin risk yönetimi , kontrol ve kurumsal yönetim süreçlerinin etkinliğini değerlendirmek ve
geliştirmek amacına yönelik sistemli ve disiplinli bir yaklaşım getirerek kurumun amaçlarına ulaşmasına önemli katkılarda bulunan kuruma yardımcı olan bir faaliyettir.




Kurumsal yönetim ile ilgili 4 temel ilke
**Adillik : Şirket yönetiminin bütün hak sahiplerine karşı eşit davranmasının ifadesidir.
**Şeffaflık : Şirketin kamuoyu ile doğru açık ve karşılaştırılabilir bilgi paylaşımını gerektirmektedir.
**Hesap verilebilirlik : Yönetim kurulunun tepe yönetim performansını bağımsız bir şekilde izlemesini ve tepe yöneticilerin hissedarlara karşı hesap verebilirliğinin temin edilmesini gerektirmektedir.
**Sorumluluk : Şirketlerin hissedarları için değer yaratırken toplumsal değerleri yansıtan kanun ve düzenlemelere uyum gösterecek şekilde faaliyet göstermesini ifade etmektedir.



1990 lı yıllardan sonra dünyada yaşanan küreselleşme ile yaşanan teknolojik gelişmeler kurumların karşı karşıya
kaldıkları riskleri önemli boyutta arttırdı.
Risk ; şirketlerin ve kurumların hedeflerini gerçekleştirmelerini engelleyecek, kayıplara neden olabilecek her türlü olayın gerçekleşme olasılığı demektir.
Bu risklerin şirket tarafından en iyi şekilde değerlendirilip , ölçülmesi gereklidir.Batan bir çok şirketin en önemli eksikliği riskleri iyi yönetememesidir.

Risk yönetiminin 4 aşaması
Risklerin belirlenmesi
Risklerin ölçülmesi ve değerlendirilmesi
Risklerin yönetilmesi ile risklerin kontrol edilmesi 4-Denetimi ve raporlanması

Risk yönetimi 1990 lı yılların başından itibaren ABD ve Avrupa`da uygulanmaya başlandı.
Türkiye`de risk yönetimi konusunda yapılan ilk düzenleme 2001 yılında BDDK`nın yaptığı bir düzenleme oldu.Bu düzenleme ile bankaların bünyesinde oluşturulması gereken risk yönetiminin esasları belirlendi.

Kurumsal risk yönetiminin şirkete sağladığı faydalar
1-Sürdürülebilir karlılık ve büyümenin sağlanması 2-Gelir dalgalanmalarının minimize edilmesi
3-Risk kararlarının daha sağlıklı alınması 4-Süprizlere hazırlıklı olunması
Stratejilerin ve alınan risklerin uyumlu olması
Fırsatların ve tehtidlerin daha iyi tespit edilmesi 7-Rekabet gücünün arttırılması
Etkili kaynak kullanımı
Yasa ve düzenlemelere uyum 10-İtibar ve güvenin korunması
11-Kurumsal yönetim kalitesinin sürekliliği 12-Şirket değerinin yükselmesi



Son yıllarda finans kurumları başta olmak üzere bir çok kurumun üzerinde durduğu en önemli konu iç kontrol
olmuştur.Bunun temel nedeni ise 1980-1990 lı yıllarda iflas eden büyük kuruluşların yeterli iç kontrol mekanizmasını oluşturamamasıdır.

İç kontrolün amaçları
Finansal raporlamanın güvenilirliğini sağlamak
Standartlaşmış süreçler ile faaliyetlerin etkinliğini ve verimliliğini arttırmak
Kontrol sisteminin hem işletme içi hem de yasal düzenlemenin getirdiği kurallara uygunluğunu sağlanmasına yardımcı olmak

İç kontrol farklı sorumluluklar taşımakla birlikte tüm kurum personelinin içinde yer aldığı sayesinde süreklilik gösteren bir yapı, süreç ve sistemdir. İç kontrol, makul ölçüde güvenilirlik sağlar. İç denetimin etkinlik ve yerindelik denetimlerinin de katkısıyla işletmede etkin bir iç kontrol sisteminin oluşturulması, yasal ve kendi iç düzenlemelerine uygun şekilde faaliyet gösterilmesine imkan tanıyacak, işletmenin yasal yaptırımlarla karşılaşmasının önüne geçecek, gelir kayıplarının ve maddi kayıplarının oluşturmasına engel olacak, suiistimal ve dolandırıcılık girişimlerden kaynaklanan riskleri azaltacak, işletmenin itibarının korunmasına katkılarda bulunacak, işletmenin kar ve performans hedefine ulaşmasında yardımcı olarak hedeflerine ulaşmasına imkan sağlayacaktır.



Kamu yönetiminde iç denetim faaliyetleri 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu ile başlamıştır.

Kamu mali yönetim ve kontrol sistemi 2 tür denetimi içermektedir.
1-İç Denetim : İdarelerin üst yöneticilerin hesap verme sorumluluğu kapsamındaki görevler yürütülür. 2-Dış Denetim : TBMM adına görev yürüten Sayıştay tarafından gerçekleştirilir.

Kamu yönetimi kanunuyla belirlenen iç denetçinin görevleri
Nesnel risk analizlerine dayanarak kamu idarelerinin yönetim ve kontrol yapılarını değerlendirmek
Kaynakların etkili , ekonomik ve verimli kullanılması bakımından incelemeler yapmak ve önerilerde bulunmak 3-Harcama sonrasında yasal uygunluk denetimi yapmak
Kamu idaresinin harcamalarının , mali işlemlere ilişkin karar ve tasarruflarının , amaç ve politikalara , kalkınma planına , programlara , stratejik planlara ve performans programlarına uygunluğunu denetlemek ve değerlendirmek.
Mali yönetim ve kontrol süreçlerinin sistem denetimini yapmak ve bu konularda önerilerde bulunmak 6-Denetim sonuçları çerçevesinde iyileştirmelere yönelik önerilerde bulunmak
7-Denetim sırasında veya denetim sonuçlarına göre soruşturma açılması gerekli durumlara rastlandığında ilgili idarenin üst amirine bildirmek

Kamu denetçisi olarak atanacakların 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48. Maddesinde belirtilen koşulları taşıması gerekir.Bu koşullar;
İlgili kamu idaresinin özelliği de dikkate alınarak iç denetim koordinasyon kurulu tarafından belirlenen alanlarda en az dört yıllık yükseköğrenim görmüş olmak
Kamu idaresinde denetim elemanı olarak en az beş yıl veya iç denetim koordinasyon kurulunca belirlenen alanlarda en az sekiz yıl çalışmış olmak
Mesleğin gerektirdiği bilgi, ehliyet ve temsil yeteneğine sahip olmak
5-İç denetim koordinasyon kurulunca gerekli görülen diğer şartları taşımak



Dünya ekonomisinin küreselleşmesi ile ticaretin ulusal sınırları ortadan kalkmış ve muhasebe , mali raporlama ve denetim uygulamalarında ortak bir dil oluşturulması önem kazanmıştır.
OECD , Dünya Bankası , Sarbanes Oxley kanunu ve AB Komisyonu kurumsal yönetim ilkeleri düzenlemelerinde bağımsız denetime önem vermişlerdir.
Denetimin amacı: işletmelerde faaliyetlerin ve işlemlerin sağlıklı ve güvenilir bir şekilde işleyişini sağlamak faaliyet sonuçlarını ilgili mevzuat ve düzenlemeler çerçevesinde denetleyerek, değerlendirerek gerçek durumu; ilgililerin bilgi ve kullanımına tarafsız bir şekilde sunmak olarak tanımlanmaktadır.
Bir işletmenin pay ve çıkar sahipleri olarak tanımladığımız tüm bu taraflar; iç ve dış denetçilerin gerçekleştirdiği denetim faaliyetlerinin sonuçlarına göre değerlendirme yapmakta, karar almakta ve uygulama yapmaktadır.
Sermaye piyasalarında faaliyet gösteren işletmelerin bağımsız denetim esasları SPK tarafından belirlenmektedir.




SPK’nın düzenlemelerine göre iç denetim, işletme yönetiminin amaçlarına hizmet etmek üzere işletme içinde oluşturulan bir değerlendirme mekanizması olup diğer faaliyetler yanında işletmenin iç kontrol sisteminin yeterliliği ve etkinliğinin araştırılması, değerlendirilmesi ve gözetimini içerir.
İç denetimin kapsamı ve amaçları işletmenin büyüklüğü ve yapısı ile işletme yönetiminin isteklerine göre değişiklik gösterir.
Genelde iç denetim faaliyetleri aşağıdaki faaliyetlerden birini veya birkaçını kapsar.
Muhasebe ve iç kontrol sistemlerinin gözden geçirilmesi: Yeterli muhasebe ve iç kontrol sistemlerinin kurulması, işletme yönetiminin sorumluluğunda olup sürekli özen ve dikkat gerektiren bir faaliyettir.
Finansal bilgiler ile faaliyet bilgilerinin incelenmesi: Bu süreç; finansal bilgilerin belirlenmesi, ölçülmesi, sınıflandırılması ve raporlanması için kullanılan yordamlar ile işlemlere, kayıtlara ve yordamlara ilişkin detay testleri de içeren münferit kalemlerin özellikle araştırılması amacıyla kullanılan yöntemlerin gözden geçirilmesini kapsar.
İşletmenin, finansal nitelikli olmayan kontrolleri de dahil olmak üzere, faaliyetlerinin etkinliği ve yeterliliğinin gözden geçirilmesi,
Kanunlar, diğer yasal gereklilikler ve düzenlemeler ile işletme yönetimi politikaları, kuralları ve diğer iç gerekliliklere uyumun gözden geçirilmesi.



İç denetim rolü, işletme yönetimi tarafından belirlenir ve amaçları, bağımsız denetimden farklıdır. Buna göre iç denetim işlevinin amaçları, yönetimin isteklerine göre değişmekle birlikte bağımsız denetçinin öncelikli işi, finansal tabloların önemli yanlışlık içerip içermediğinin tespitidir. Diğer taraftan her iki denetim faaliyetinde de amaca ulaşmak için benzer yöntemler kullanılması nedeniyle iç denetimin belirli özellikleri, bağımsız denetim yordamlarının içeriği, zamanlaması ve kapsamının belirlenmesinde yararlı olabilir.
İç Denetim, işletmenin bir parçasıdır. Dolayısıyla özerklik ve tarafsızlık seviyesi ne kadar yüksek olursa olsun bağımsız bir denetçinin finansal tablolar hakkında sağlıklı görüş verebilmesi için sahip olması gereken bağımsızlık seviyesine ulaşması mümkün değildir.
Bağımsız denetçi, bağımsız denetim çalışması ile ilgili görüşünden tek başına sorumludur ve bu sorumluluk, iç denetim çalışmalarından yararlanmak suretiyle azaltılamaz. Finansal tabloların bağımsız denetimi sırasında yapılan değerlendirmelerin tümü bağımsız denetçiye aittir.
Bağımsız denetçi, finansal tablolardaki yanlış beyan riskini değerlendirebilmek için iç denetim faaliyetlerini yeterince kavrayarak bağımsız denetim planı ve yordamların sağlıklı bir şekilde belirler. Etkili bir iç denetim, bağımsız denetim yordamlarının içeriğine ve zamanlamasına etkinlik kazandırır; ancak söz konusu yordamları tamamen ortadan kaldırmaz. Diğer taraftan bazı durumlarda bağımsız denetçi, iç denetim faaliyetlerini değerlendirmesi sonucunda bunların bağımsız denetim yordamlarına etkisi olmayacağı kanaatine ulaşabilir.
Bağımsız denetçi, bağımsız denetimin planlanması sürecinde iç denetimin belirli denetim alanları itibarıyla finansal tabloların bağımsız denetimiyle ilişkisinin bulunduğu kanaatine ulaşması hâlinde iç denetim işlevlerini ön değerlendirmeye alır. İç denetim işlevlerinin ön değerlendirmesi, bağımsız denetimin iç denetimin bağımsız denetim yordamının yapısı, zamanlaması ve kapsamı açısından yaratacağı değişikliklerin faydalarını belirlemesine etki eder.



İç denetim işlevlerinin anlaşılmasında ve ön değerlendirmesinde iç denetim aşağıda belirtilen özellikleri esas alınır.

*Örgüt Yapısındaki Konumu: İç denetim işletme içindeki özel konumu ve bunun tarafsızlığa etkisidir.

*İç denetim işlevinin kapsamı: işletme içinde uygulanan iç denetim işlevinin içeriği ve kapsamıdır.

*Teknik Yeterlilik: iç denetimin teknik bakımından yeterli, eğitimli ve uzman kişiler tarafından yapılıp yapılmadığı hususunun tespitidir.

*Mesleki Özen: İç denetimin planlama, denetleme, gözden geçirme ve belgeleme faaliyetlerinin uygun olarak gerçekleştirilip gerçekleştirilmediği hususunun tespitidir.




Bağımsız denetçi, iç denetim çalışmalarından yararlanmayı planlarken iç denetimin ilgili döneme ilişkin taslak

planını göz önünde bulundurur ve söz konusu planı, denetimin mümkün olan en erken aşamasında tartışmaya sunar.

Bağımsız denetçi, belirli bir iç denetim çalışmasını kullanacağı zaman bu çalışmanın bağımsız denetimin amacına uygunluğunu değerlendirir ve bu çalışma hakkında çeşitli bağımsız denetim tekniklerini uygular.



Bu değerlendirme, aşağıdaki hususların mevcut olup olmadığı dikkate alınarak yapılır.

İç denetim çalışmasının yeterli teknik eğitimi ve ehliyeti olanlar tarafından yapılması ve çalışmada görev alan yardımcıların doğru bir şekilde yönlendirilip bu yardımcıların çalışmalarının uygun şekilde gözden geçirilmesi ve belgelendirilmesi,

Ulaşılan sonuçların makul temellere dayanmasını teminen yeterli ve uygun bağımsız denetim kanıtlarının toplanması,

Ulaşılan sonuçların koşullara uygunluğunun ve hazırlanan raporun yapılan çalışmanın sonuçlarıyla tutarlılığının sağlanması,

İç denetim tarafından açıklanan istisnai hususların uygun şekilde çözüme kavuşturulması.


Belirli bir iç denetim çalışmasının değerlendirilmesinde kullanılan bağımsız denetim tekniğinin yapısı zamanlaması ve kapsamı, bağımsız denetçinin ilgili denetim alanına atfettiği önemli yanlışlık riski seviyesine iç denetim için yapılan ön değerlendirmeye ve iç denetim tarafından yapılan çalışmanın değerlendirilmesine göre değişir. Bu bağımsız denetim teknikleri, iç denetim tarafından hali hazırda incelenmiş bulunan bazı kalemlerin yeniden incelenmesini, diğer benzeri kalemlerin incelenmesini ve iç denetim yordamlarının gözlemlenmesini içerebilir. Bağımsız denetçi, değerlendirilen iç denetim çalışmasının sonuçlarını ve bu çalışma üzerinde uygulanan bağımsız denetim tekniklerini belgelendirmek zorundadır.